WORLDCOOK'S CULINAIRE REIZEN

VAKANTIE OP VAKANTIE
Na drie weken van onze vakantie te hebben gewacht op vakantie, gaan wij nu toch echt een weekje weg. Naar Maastricht, Belgie en Frankrijk. Op vakantie dus. Met de oldtimer, en we hopen op een voorspoedige heen- enterugreis. We zijn er echt aan toe. Tot over een week, en doe voorzichtig, net als wij!
Reageer

BRISTOL
Anna wijst op Tebs blinkende groene oldtimer:
"Blistol!"
Mijn geliefde straalt van oor tot oor:
"Ja schat, dat is een kwestie van opvoeden."
De rode Nissan Micra waarmee we naar de supermarkt rijden, ontlokt helaas hetzelfde enthousiasme aan Anna, het vingertje uitgestoken:
"Blistol!!"
Ik geloof, dat Teb nog even de finesses moet behandelen met zijn jongste dochter.
Reageer

POTTER
Waarschijnlijk ben ik een van de weinigen die niet geboeid wordt door de Harry Potter boeken. Ik ben er verschillende keren aan begonnen maar nooit verder gekomen dan halverwege. Het boek verdween weer in de kast zonder dat ik uitvond wie de gouden bal kreeg (of zoiets).
Ik waardeer de Potter boeken echter wel heel erg. Gisteren de laatste versie aangeschaft, en sindsdien is een kwart van mijn kinderschaar van de aardbodem verdwenen. Je kunt Potter namelijk niet in de huiskamer lezen, dat dient te gebeuren in totale afzondering; zo heb ik dus plotseling nog maar drie kinderen, in wisselende samenstelling. Misschien moet ik het zelf ook maar weer eens proberen!
Reageer

HAGELSLAGEN
Ontbijten zoals in Nederland, dat doe je nergens anders ter wereld, en dat zullen we weten ook. Al op de eerste vroege ochtend na onze aankomst hebben we een klein fortuin aan broodbeleg aangeschaft: meerdere kleuren hagelslag, witte chocoladepasta, bruine chocoladepasta, oranje muisjes voor het Koninklijk Kind, duo hazelnootpasta, jam, vruchtenhagel, vlokken, appelstroop en twee soorten kaas. Nu, anderhalve week later, staart mij vanaf de lege tafel de bodem van het laatste potje appelstroop aan. Alles is op. Zouden de kinderen ook blij zijn met een boterham met tevredenheid?
Reageer

OPWAARDEREN
Mijn prepaid kaart was bijna leeg. Opwaarderen maar, dus. Via het internet hadden we dat al regelmatig gedaan, maar ik stond toch bij Albert Heijn, dus kocht ik zo'n kaartje. Buitenland-dom wist ik eigenlijk niet precies hoe het moest. Dus stopte ik het oranje kaartje in mijn tas en gooide de bon weg. Thuis, gelukkig niet ter plaatse. Toen ik eindelijk rustig zat, na het opbergen van genoeg boodschappen voor een half leger, las ik het oranje bonnetje:
"Uw opwaardeercode staat op de aankoopbon."
Aankoopbon, oeps. Een leeg vlapak, oude slabladen, een vieze luier, hagels en hondenharen later vond ik gelukkig het bonnetje terug. De code was nog net leesbaar. Er kan weer gebeld worden.
Reageer

EEN MOEILIJKE VRAAG
Op vakantie in Nederland wordt de vraag bijna dagelijks gesteld.
"Hoe vinden jullie Bangladesh?"
Tja, hoe vinden wij Bangladesh. Leuk? Druk? Anders? Arm? Nat? Ik kan nog veel meer bijvoeglijk naamwoorden verzinnen, maar geen enkele combinatie geeft precies weer hoe het is om daar te wonen. Wij wonen daar prima, maar we zouden waarschijnlijk op een onbewoond eiland het samen ook naar ons zin hebben. Velen om ons heen zijn arm. Dat is soms moeilijk, maar ons leven wordt er niet eens zo door beinvloed. Het leven in Nederland is totaal anders. De mensen maken zich druk om heel andere dingen. De belangen zijn anders verdeeld. Ons leven echter is hier echter in grote lijnen hetzelfde als in Bangladesh. Misschien moeten wij maar eens beginnen met vragen:
"Hoe vinden jullie Nederland?" En voor diegenen die vergelijkingsmateriaal willen, er is altijd een logeerkamer vrij, bij ons. In Nederland zowel als in Bangladesh.
Reageer

BURENGERUCHT
Acht uur in de ochtend. Mijn droom wordt in twee stukken gezaagd. Hoog in de lucht hangt een man in een geel bakje en hij zaagt met een grote cirkelzaag. Een professionele gemeenteman op vijf meter boven ons raam. Eerlijk gezegd hangt hij pal boven het raam van de buren maar dat feit heeft niet veel effect op de geluidsterkte. Hij heeft grote oordoppen, wij niet. Zijn werkdag begint om acht uur, de onze niet.
De buren aan de andere kant gaven al een feestje tot twee uur's nachts. Met muziek, zonder oordoppen. We gaan maar eens op zoek vandaag. Naar een hutje op de hei.
Reageer

KOPJE KOFFIE
Onze Anna is dol op koffie, maar koffie is niet goed voor kleine kindjes. Daarom krijgt ze altijd kinderkoffie, een druppel koffie, veel melk, en een beetje schuim bovenop uit onze kopjes. Ze weet echter drommelsgoed het verschil. Haar kopje blijft onaangeroerd op de tuintafel staan. Als ik even naar binnen loop om Teb te roepen dat de koffie klaarstaat, vind ik bij terugkomst mijn kopje leeg. En als ik dat kopje op het aanrecht gezet, vind ik haar lurkend aan Teb's koffie. Een kopje koffie gaat er altijd in. Wijn en bier trouwens ook!
Reageer

EEN ECHTE VROUW
Wij hebben een heerlijk autootje tot onze beschikking, hier op ons logeeradres. Natuurlijk zorgen wij ervoor, dat de tank vol blijft. Even tanken dus, onderweg. Nou ja, even. Het tankklepje blijkt niet vanzelf open te gaan. Een sleutelgat is er niet. Dus weer in de auto gekropen en op en onder het dashboard gekeken. Niets. Wat nu te doen, met een lege tank kom je niet ver. Een boekje met insstructies ligt ook niet in de auto. Teb is niet bereikbaar op de mobiele en de Vodafone juffrouw verzekert me dat hij ook niet per voicemail bereikbaar is.
"Probeer het later nog eens."
Ja dank U, dat is een heel nuttig advies.
Ik verneder mijzelf tot het uiterste en leg een pompbediende mijn probleem uit. Hij kijkt vriendelijk grijnzend naar binnen en trekt aan een knop die op de vloer naast de stoel zit. Ping! De tank kan gevuld worden. Als ik klaar ben, komt hij nog even vragen of alles nu in orde is. Ik voel me een Echte Vrouw.
Reageer

UIERS
Met Elodie in een lingeriezaak in Zeist:
"Mama, waarvoor zijn BH's eigenlijk?"
"Nou, om je borsten vast te houden."
"O, blijven die niet gewoon zitten dan?"
"Nee, zeker niet als je ouder wordt, dan moet je ze een beetje vastzetten, anders voelt het niet prettig. Bij voorbeeld als je gaat sporten, dan kan het pijn doen."
"Nu begrijp ik waarom koeien nooit door de wei rennen!"
Reageer

KNOFLOOKSAUS
Ook in Nederland moet lekker gegeten worden en dus kochten wij verschillende visjes voor een overheerlijke vissoep. Nog vlug even wat teentjes knoflook uitgeperst voor een geurige aioli erbij, een stokbroodje in de oven, klaar. Nog even vlug tussendoor naar boven om iets op de computer te doen. Beneden gekomen blijkt de hond groter dan wij dachten. De stenen kom met aioli, die achterop het aanrecht stond, staat nu midden in de hondenmand, de lepel er nog in. Er zit niets meer in, de kom is keurig schoon gelikt en kan zo de kast weer in. Alleen de hond stinkt enorm uit zijn bek.
Reageer

BUITENLANDERS
Met een klein kindje loop je niet zo snel door de luchthaven, en onze medepassagiers, de meesten terug van vakantie in Indonesie, verdringen zich al voor het douanehokje. Het gaat tergend langzaam, hetgeen hun humeur er niet op vooruit doet gaan. Een discussie ontspint zich voor ons.
"Nou, we kunnen wel ergens anders gaan wonen, al die buitenlanders hier, het is net of je al in het buitenland woont. Dit is Nederland niet meer. Ik zie alleen maar burka´s voorbij lopen, bah."
Ik heb ze ook gezien, ja, maar het viel me niet zo erg op, op een vliegveld is het niet zo verbazend als je veel niet-Nederlanders ziet. Toch probeer ik nog vergoelijkend:
"Ze stonden wel bij de gate waarvandaan de vlucht naar Turkije vertrok."
Een vernietigende blik is mijn deel. Buitenlanders blijven buitenlanders. Na jouw vakantie in hun thuisland horen zij daar te blijven.
Stiekumpjes hoop ik, dat de Bangladeshi niet zo over ons denken. Of blijven mensen misschien mensen?
Reageer

EEN ANDERE WERELD
Zestien uur vliegen is niet niets. Eerst drie uur naar Singapore, zeven uur wachten en dan weer dertien uur de andere kant op. Ik kijk een film, hetgeen normaal een gat in je reis slaat. Na afloop van de film kijk ik hoopvo op mijn horloge, maar wordt ontmoedigd door de wetenschap dat we nog niet eens een kwart achter ons hebben. Gelukkig kun je bij Singapore Airlines kiezen uit een eindeloze rij films en TV programma's en starten en stoppen wanneer je wilt.
Als we aankomen op Schiphol weet ik waarom het zo lang heeft geduurd. Alleen de regen is hetzelfde, voor de rest is alles hier anders. We zijn helemaal niet naar een ander land gevlogen, dit is een andere wereld. Of lijkt dat nu maar zo?
Reageer

IN DE LUCHT
Wij zijn onderweg, ergens tussen Dhaka, Singapore en Amsterdam. Zeg nooit dat we een saai leven leiden. Maar een beetje extra slaap zouden we wel kunnen gebruiken. Maarrr....de parels zijn ook onderweg!
Reageer

PARELS VOOR DE ZWIJNEN
We gaan kadootjes kopen voor de reis. Parels voor de meisjes, die zijn hier leuk, kunstig en betaalbaar. Het zijn weliswaar zoetwaterparels, maar wel echt. Er is een winkelcentrum waar minstens tien parelverkopers zitten. Maar er moet eerst onderhandeld worden, want de verkopers starten op vier keer de waarde.
“Die prijs is veel te hoog! De buurman is veel goedkoper.”
“Maar deze parels zijn veel groter. En grote parels zijn natuurlijk duurder.”
De buurman denkt daar heel anders over.
“Natuurlijk zijn mijn parels duurder, want het zijn kleintjes, en die zijn veel waardevoller dan die grote!”
Reageer

LOKAAL SOEPJE
Deze week een lekker lokaal soepje (lokaal is hier India/Bangladesh)in het Recept van de Week: Mulligatawny, lekker en pittig voor de blijkbaar veel voorkomende Nederlandse noodweermiddagen.

Reageer

MAKE POVERTY HISTORY
Alle verhalen over corruptie ten spijt, is de armoede hier schrijnend. In de noordelijke provincies leeft 75-100% van de mensen van maximum één dollar per dag, en daar kun je ook hier niet van leven.
De meningen over humanitaire hulp zijn verdeeld. Het geld blijft soms bij de verkeerde mensen hangen, het heeft een verslechterend effect op de concurrentiepositie van een land, het is geen lange termijn oplossing. Misschien is het waar, maar het gaat om macro nivo en het is niet eenvoudig eenduidig te bewijzen.
Aan de andere kant gaan er door humanitaire hulp minder kinderen dood aan ziektes die bij ons al lang niet meer voorkomen. Ze gaan hier zelfs aan de complicaties van mazelen dood, en dat is ook veel minder geworden door vaccinaties en Vitamine A supplementatie voor de weerstand.
De allerarmsten krijgen voedselhulp en winnen meetbaar gewicht. Er worden trainingen gegeven zodat mensen een eigen bedrijfje op kunnen zetten, en dat werkt, al is het op kleine schaal. Op individueel nivo zijn er wel degelijk positieve effecten.
Laatst hoorde ik over een mevrouw in Nederland die zo arm was dat ze “zelfs haar auto had weg moeten doen.” Dat is hard; en ik mag er niet over oordelen want ik heb een auto, een dak boven mijn hoofd en ga op vakantie. Maar ik zie hier wel dagelijks mensen die geen auto hebben; geen fiets; geen televisie; en zelfs geen schoenen; en het ergste is: geen eten. Wij zijn gelukkig 60 jaar geleden vergeten wat echte armoede is. Hier lukt dat de mensen helaas nog niet.
Make poverty history, hopelijk blijft het niet bij een goede gedachte.
Reageer

GATEN IN GELD
Ondanks dat mensen je graag geld aftrogglen, geven ze niet veel om de waardevolle papiertjes op zich. Bankbiljetten worden per 100 bij elkaar gebonden, maar ook vastgeniet en zelfs is het heel gewoon dat er een gat in het midden van alle biljetten wordt geboord, waardoor vervolgens een rood-wit touwtje wordt geregen om ze bijeen te houden. De omzet van de biljetten is hoog, maar de levensduur is laag.
Reageer

BAKSHIES
Veel bakshies mosten van eigenaar verwisselen om in dit land iets te kunnen doen. Ik wilde geld op een rekening deponeren (bij de Tsunami bank....). De man achter de balie pakte het geld aan, glimlachte vals en deelde mij mede, dat er nog een heleboel gestort geld lag van andere mensen die voor mij aan zijn balie waren geweest, en dat hij mij dus geen stortingsbewijs kon geven. Morgen terugkomen. Maar wat met dat geld? Straks zegt U dat u het helemaal niet gekregen hebt? Ja, dat is jouw probleem. De glimlach wordt nog valser. Een paar bakshies zouden het proces echter aanzienlijk kinen bespoedigen.
Een paar honderd Taka later blijkt dat het stortingsbewijs alleen niet voldoende is, er moet een stempel op (bakshies) en twee handtekeningen (tweemaal bakshies). Hoe moet het ooit iets worden met dit land?
Reageer