woensdag, augustus 31, 2005
NIEMAND DE DEUR UIT
Anna is een erg sociaal kind en vindt het niets als er dingen zonder haar gebeuren. Om dat te voorkomen, springt ze tot groot misnoegen van haar moeder 's morgens al voor half zes uit bed om maar niets van de feestvreugde te hoeven missen. Even later staan de jongens klaar met de rugzakken. Anna danst van vreugde.
"Ja, ja! Auto!!"
Helaas, Anna moet thuisblijven. Een gebrul klinkt op. Dan gaat papa weg.
"Ja! Anna ook mee!"
Alweer niet. Nog luider gebrul is te horen. Dan gaat mama ook nog weg. Zonder Anna. Het leven kan eindeloos wreed zijn, als je twee jaar bent.
Reageer
Anna is een erg sociaal kind en vindt het niets als er dingen zonder haar gebeuren. Om dat te voorkomen, springt ze tot groot misnoegen van haar moeder 's morgens al voor half zes uit bed om maar niets van de feestvreugde te hoeven missen. Even later staan de jongens klaar met de rugzakken. Anna danst van vreugde.
"Ja, ja! Auto!!"
Helaas, Anna moet thuisblijven. Een gebrul klinkt op. Dan gaat papa weg.
"Ja! Anna ook mee!"
Alweer niet. Nog luider gebrul is te horen. Dan gaat mama ook nog weg. Zonder Anna. Het leven kan eindeloos wreed zijn, als je twee jaar bent.
Reageer
maandag, augustus 29, 2005
BENZINE
Denken jullie wel eens na, als je benzine tankt, of de kwaliteit wel goed is? In Dhaka is dat probleem aan de orde van de dag, en iedereen weet het. De benzine en diesel worden verdund. De garages klagen over motoren van auto’s die ermee ophouden, zelfs, of misschien juist, van nieuwe auto’s. Het staat in ook in de kranten: de benzine wordt op verschillende punten tussen import en verkoop verdund, misschien zelfs een aantal malen, om de winst te verhogen. De hoogste verdunning die recentelijk bij een benzinepomp werd aangetroffen, was 20%.
Als gevolg daarvan heeft elke chauffeur zijn “favoriete pomp”, waar volgens zijn eigen zeggen minder geknoeid wordt dan elders. Maar het zou natuurlijk zomaar kunnen, dat elders zijn commissie lager is dan daar….
Reageer
Denken jullie wel eens na, als je benzine tankt, of de kwaliteit wel goed is? In Dhaka is dat probleem aan de orde van de dag, en iedereen weet het. De benzine en diesel worden verdund. De garages klagen over motoren van auto’s die ermee ophouden, zelfs, of misschien juist, van nieuwe auto’s. Het staat in ook in de kranten: de benzine wordt op verschillende punten tussen import en verkoop verdund, misschien zelfs een aantal malen, om de winst te verhogen. De hoogste verdunning die recentelijk bij een benzinepomp werd aangetroffen, was 20%.
Als gevolg daarvan heeft elke chauffeur zijn “favoriete pomp”, waar volgens zijn eigen zeggen minder geknoeid wordt dan elders. Maar het zou natuurlijk zomaar kunnen, dat elders zijn commissie lager is dan daar….
Reageer
zondag, augustus 28, 2005
SCHONE AUTO’S
Elke ochtend is het druk in ons tuintje. Twee chauffeurs (onze eigen en de office chauffeur) staan klaar, gepoetst en gesteven, tien minuten voordat hun werkdag begint. Maar denk niet dat ze hun tijd in ledigheid doorbrengen. Achterin elke auto ligt een plumeau van mooie fazantenveren. Met de linkerhand op de rug en de plumeau in de rechterhand staan ze over de auto’s gebogen en met gracieuze bewegingen stoffen ze de auto af, van het topje van het dak tot de onderkant van de bumper. Zelfs de ruimte achter de grill vergeten ze niet. Een nuttige bezigheid, zodat de baas in een blinkende auto de dag tegemoet kan treden.
Reageer
Elke ochtend is het druk in ons tuintje. Twee chauffeurs (onze eigen en de office chauffeur) staan klaar, gepoetst en gesteven, tien minuten voordat hun werkdag begint. Maar denk niet dat ze hun tijd in ledigheid doorbrengen. Achterin elke auto ligt een plumeau van mooie fazantenveren. Met de linkerhand op de rug en de plumeau in de rechterhand staan ze over de auto’s gebogen en met gracieuze bewegingen stoffen ze de auto af, van het topje van het dak tot de onderkant van de bumper. Zelfs de ruimte achter de grill vergeten ze niet. Een nuttige bezigheid, zodat de baas in een blinkende auto de dag tegemoet kan treden.
Reageer
zaterdag, augustus 27, 2005
EEN MOEDERTASJE
Ik haat handtasjes. Toen ik nog in Nederland woonde, had ik geen tasje. Ik kocht altijd jassen met een borstzakje, en stopte daar geld en pasjes in. Als een echte man. Toen de mobiele telefoons in de mode kwamen, kwam ik al een beetje in de problemen. Maar toen ik naar landen verhuisde waar de tegenwaarde van tien Euro eruit ziet als een enorme bundel kranten, moest ik er aan geloven: een handtasje moest er komen. Dit wil niet zeggen dat ik me nu ook damesachtig ga gedragen: in mijn handtas geen spiegeltjes, crèmes of make-up. Alleen nuttige dingen zoals brillen en lenzenvloeistof, pennen enzovoorts. En geld.
Elodie is heel wat damesachtiger dan haar moeder. Zij vindt het heerlijk om met een tasje rond te lopen, liefst gevuld met make up, sieraden, kralen en glitterspray. Het was zo erg, dat de juf op school het tasje verboden heeft.
Op een mooie vrijdagochtend vraag ik haar even mijn tasje te pakken, dat ik (alweer on-damesachtig) midden in een plas water heb neergezet. Zij opent het tasje om te zien of alles nog in orde is, daarbinnen. Zij steekt haar neus erin en halt hem er vol afgrijzen weer uit:
“Mama! Er zitten prikbord prikkers in jouw tas. En superglue!!”
Ja kind, dit is geen damestasje, dit is een moedertasje.
Reageer
Ik haat handtasjes. Toen ik nog in Nederland woonde, had ik geen tasje. Ik kocht altijd jassen met een borstzakje, en stopte daar geld en pasjes in. Als een echte man. Toen de mobiele telefoons in de mode kwamen, kwam ik al een beetje in de problemen. Maar toen ik naar landen verhuisde waar de tegenwaarde van tien Euro eruit ziet als een enorme bundel kranten, moest ik er aan geloven: een handtasje moest er komen. Dit wil niet zeggen dat ik me nu ook damesachtig ga gedragen: in mijn handtas geen spiegeltjes, crèmes of make-up. Alleen nuttige dingen zoals brillen en lenzenvloeistof, pennen enzovoorts. En geld.
Elodie is heel wat damesachtiger dan haar moeder. Zij vindt het heerlijk om met een tasje rond te lopen, liefst gevuld met make up, sieraden, kralen en glitterspray. Het was zo erg, dat de juf op school het tasje verboden heeft.
Op een mooie vrijdagochtend vraag ik haar even mijn tasje te pakken, dat ik (alweer on-damesachtig) midden in een plas water heb neergezet. Zij opent het tasje om te zien of alles nog in orde is, daarbinnen. Zij steekt haar neus erin en halt hem er vol afgrijzen weer uit:
“Mama! Er zitten prikbord prikkers in jouw tas. En superglue!!”
Ja kind, dit is geen damestasje, dit is een moedertasje.
Reageer
vrijdag, augustus 26, 2005
EXIT SCHOEN
Ik kom laat thuis. De hele familie zit al aan tafel met hongerige gezichten. Ik stap snel uit mijn schoenen, het Bengaalse schoenenrek waar de kinderen van mij altijd hun schoenen in moeten zetten, laat ik voor wat het is. We moeten eten.
Een kwartier later komt de ayah binnen met haar gezicht op half zeven en in haar hand een schoen. Een Italiaanse designer schoen. Mijn enige mooie schoen. Of althans, het was een schoen, vroeger. De hond heeft ook gegeten. Hij heeft drie centimeter van de voorkant van de zool afgebeten en de schoen is volkomen ondraagbaar geworden. Van design is het moderne kunst geworden. Grrr *@#!
PS Hedenochtend uitgevonden dat de hond nu ook schoenen uit het rek kan halen. Tweede paar schoenen op weg naar exit.
Reageer
Ik kom laat thuis. De hele familie zit al aan tafel met hongerige gezichten. Ik stap snel uit mijn schoenen, het Bengaalse schoenenrek waar de kinderen van mij altijd hun schoenen in moeten zetten, laat ik voor wat het is. We moeten eten.
Een kwartier later komt de ayah binnen met haar gezicht op half zeven en in haar hand een schoen. Een Italiaanse designer schoen. Mijn enige mooie schoen. Of althans, het was een schoen, vroeger. De hond heeft ook gegeten. Hij heeft drie centimeter van de voorkant van de zool afgebeten en de schoen is volkomen ondraagbaar geworden. Van design is het moderne kunst geworden. Grrr *@#!
PS Hedenochtend uitgevonden dat de hond nu ook schoenen uit het rek kan halen. Tweede paar schoenen op weg naar exit.
Reageer
donderdag, augustus 25, 2005
ALFABET
Elodie’s beste vriendin is Koreaans, en haar moeder spreekt nauwelijks Engels. Eerlijk gezegd in het algemeen spreekt ze nauwelijks. Ondanks dat ze een Engelse cursus volgt, brengt ze er niet veel van in praktijk. Als het vriendinnetje bij ons gelogeerd heeft, zegt ze niets als ik haar thuisbreng. Snibbig als gewoonlijk zeg ik tegen Elodie:
“Kan die moeder niet even iets zeggen tegen ons?”
“Ze zei heel zachtjes “Bye” hoor.”
“Ik bedoel eigenlijk zoiets als “Thank you”.”
“Maar haar moeder spreekt geen Engels.”
“En ik dacht dat ze al een jaar Engelse les had.”
“Dat heeft ze ook, maar ze doet het zelf thuis, met een boek. Een ABC boek. En ze is pas bij G. Dus “Thank you” heeft ze nog niet geleerd.
Reageer
Elodie’s beste vriendin is Koreaans, en haar moeder spreekt nauwelijks Engels. Eerlijk gezegd in het algemeen spreekt ze nauwelijks. Ondanks dat ze een Engelse cursus volgt, brengt ze er niet veel van in praktijk. Als het vriendinnetje bij ons gelogeerd heeft, zegt ze niets als ik haar thuisbreng. Snibbig als gewoonlijk zeg ik tegen Elodie:
“Kan die moeder niet even iets zeggen tegen ons?”
“Ze zei heel zachtjes “Bye” hoor.”
“Ik bedoel eigenlijk zoiets als “Thank you”.”
“Maar haar moeder spreekt geen Engels.”
“En ik dacht dat ze al een jaar Engelse les had.”
“Dat heeft ze ook, maar ze doet het zelf thuis, met een boek. Een ABC boek. En ze is pas bij G. Dus “Thank you” heeft ze nog niet geleerd.
Reageer
dinsdag, augustus 23, 2005
FICUS
Zo groen als het in Bangladesh op straat is, zo dor is het binnenskamers. Slechts een enkele plant overleeft het binnen in huis. Al onze kamerplanten staan hier alleen buiten. Ik, eigenwijs als altijd, schafte een grote ficus aan, in de veronderstelling dat als deze in Nederland binnen kan, hij dat in Bangladesh ook moet kunnen. Binnen een week verloor hij zijn blad. De tuinman keek me somber aan en haalde zijn schouders op.
“Yes mam, of course it will die, this is an outside plant!”
Nou, dat hangt er maar mooi vanaf waar die plant woont…
Reageer
Zo groen als het in Bangladesh op straat is, zo dor is het binnenskamers. Slechts een enkele plant overleeft het binnen in huis. Al onze kamerplanten staan hier alleen buiten. Ik, eigenwijs als altijd, schafte een grote ficus aan, in de veronderstelling dat als deze in Nederland binnen kan, hij dat in Bangladesh ook moet kunnen. Binnen een week verloor hij zijn blad. De tuinman keek me somber aan en haalde zijn schouders op.
“Yes mam, of course it will die, this is an outside plant!”
Nou, dat hangt er maar mooi vanaf waar die plant woont…
Reageer
maandag, augustus 22, 2005
VERROT SWEETMEAT
Recentelijk is het opsporen van bedorven en anderszins ondeugdelijk voedsel een van de speerpunten geworden van de Bangladeshi overhead. Vele restaurants zijn al betrapt en beboet. Maar er zijn ook alternatieve straffen. Een van de verkopers van “sweetmeat”, een soort gefrituurde zoetigheid, bleek achter in zijn voorraadruimte nog wat verrotte sweetmeat te hebben liggen. Als straf werd hij gedwongen om dit verrotte voedsel zelf op te eten. Hopelijk is de volgende speerpuntactie “Het respecteren van de rechten van wetsovertreders”. Anders zouden er nog doden kunnen vallen.
Reageer
Recentelijk is het opsporen van bedorven en anderszins ondeugdelijk voedsel een van de speerpunten geworden van de Bangladeshi overhead. Vele restaurants zijn al betrapt en beboet. Maar er zijn ook alternatieve straffen. Een van de verkopers van “sweetmeat”, een soort gefrituurde zoetigheid, bleek achter in zijn voorraadruimte nog wat verrotte sweetmeat te hebben liggen. Als straf werd hij gedwongen om dit verrotte voedsel zelf op te eten. Hopelijk is de volgende speerpuntactie “Het respecteren van de rechten van wetsovertreders”. Anders zouden er nog doden kunnen vallen.
Reageer
zondag, augustus 21, 2005
ANNA OP SCHOOL
Anna bracht een boek mee, toen ze de eerste dag uit school thuiskwam. Op de eerste pagina stond:
“We have spent some wonderful time in the company of your child. We hope to pass many more such lovely, vigorously active, playful learning time in the coming weeks.”
Als Anna had kunnen lezen, had ze zich een koningin gevoeld. Wij kunnen lezen, maar vinden het een beetje veel van het goede. Maar het is goed dat Anna haar juffen zo blij maakt.
Reageer
Anna bracht een boek mee, toen ze de eerste dag uit school thuiskwam. Op de eerste pagina stond:
“We have spent some wonderful time in the company of your child. We hope to pass many more such lovely, vigorously active, playful learning time in the coming weeks.”
Als Anna had kunnen lezen, had ze zich een koningin gevoeld. Wij kunnen lezen, maar vinden het een beetje veel van het goede. Maar het is goed dat Anna haar juffen zo blij maakt.
Reageer
zaterdag, augustus 20, 2005
THAISE SALADE
Toen we in Saoedi Arabië woonden, gingen we weleens in het Hyatt eten. Het was daar dat ik een prachtig kookboek vond: “Great cuisines from all over the world”. Helaas echter waren er een paar pagina’s ruw uitgescheurd. Want het Hyatt heeft ook vestigingen in Israël. En dat mag niet, dus die recepten moeten weg. Evenmin als de tekening van een varkentje in mijn encyclopedie, de kaart van Israël in de atlas en een foto van het schilderij van de balletdanseres van Degas, die blote benen had onder haar tutuutje. Allemaal eruitgescheurd door de Saudi’s. Als je het maar op tijd wegneemt weet niemand dat het bestaat.
Gelukkig bleven er nog genoeg heerlijke recepten over, waarvan deze Thaise salade er een is.
Reageer
Toen we in Saoedi Arabië woonden, gingen we weleens in het Hyatt eten. Het was daar dat ik een prachtig kookboek vond: “Great cuisines from all over the world”. Helaas echter waren er een paar pagina’s ruw uitgescheurd. Want het Hyatt heeft ook vestigingen in Israël. En dat mag niet, dus die recepten moeten weg. Evenmin als de tekening van een varkentje in mijn encyclopedie, de kaart van Israël in de atlas en een foto van het schilderij van de balletdanseres van Degas, die blote benen had onder haar tutuutje. Allemaal eruitgescheurd door de Saudi’s. Als je het maar op tijd wegneemt weet niemand dat het bestaat.
Gelukkig bleven er nog genoeg heerlijke recepten over, waarvan deze Thaise salade er een is.
Reageer
vrijdag, augustus 19, 2005
HET LEGE NEST SYNDROOM
Mama is bedroefd, want ze heeft last van het lege-nest-syndroom. Haar laatste vogeltje is ook uitgevlogen. Anna is vandaag voor het eerst naar school geweest. Is er nog tijd voor een nieuw eitje?
Reageer
Mama is bedroefd, want ze heeft last van het lege-nest-syndroom. Haar laatste vogeltje is ook uitgevlogen. Anna is vandaag voor het eerst naar school geweest. Is er nog tijd voor een nieuw eitje?
Reageer
donderdag, augustus 18, 2005
ANIMAL FIRM
Bengalen hebben, net als veel Russisch geörienteerde sprekers, de gewoonte om klinkers te verwisselen. A’s en o’s worden vrijelijk dooreen gebruikt. Ook de i, de u en de a vinden ze moeilijk, met name in de Engelse taal waar de uitspraak ook nog eens anders kan zijn. Soms leidt dat tot hilarische teksten.
“You can rent wonderful drivers from our farm.”
Zou Old McDonald zelf rijden, of een van de varkens?
Reageer
Bengalen hebben, net als veel Russisch geörienteerde sprekers, de gewoonte om klinkers te verwisselen. A’s en o’s worden vrijelijk dooreen gebruikt. Ook de i, de u en de a vinden ze moeilijk, met name in de Engelse taal waar de uitspraak ook nog eens anders kan zijn. Soms leidt dat tot hilarische teksten.
“You can rent wonderful drivers from our farm.”
Zou Old McDonald zelf rijden, of een van de varkens?
Reageer
woensdag, augustus 17, 2005
BELLEN
Elodie is dol op telefoneren. Ze doet het graag met haar vriendinnetjes, maar ook ik moet er regelmatig aan geloven. De belmanie begint nu echter wel erg grote vormen aan te nemen. Ik word tegenwoordig op mijn mobiele telefoon gebeld door het ene vriendinnetje, om het nummer van een ander vriendinnetje te vragen. Want Elodie’s moeder zal dat toch zeker wel weten?
Reageer
Elodie is dol op telefoneren. Ze doet het graag met haar vriendinnetjes, maar ook ik moet er regelmatig aan geloven. De belmanie begint nu echter wel erg grote vormen aan te nemen. Ik word tegenwoordig op mijn mobiele telefoon gebeld door het ene vriendinnetje, om het nummer van een ander vriendinnetje te vragen. Want Elodie’s moeder zal dat toch zeker wel weten?
Reageer
dinsdag, augustus 16, 2005
HERMA’S APPELTJE
Vincent kan weer eten. Hij doet zijn beugeltje in een glas en eet. Af en toe mogen wij een blik werpen op het vieze roze glibberige ding, dat liefst tijdens de maaltijd een keer of wat uit het bekertje water opgehengeld dient te worden. Desalniettemin werd ik geïnspireerd. Ik had al sinds 8 april 2004 geen appeltje meer gegeten. En Vincent at nu zo smakelijk!
Dat bleek een desastreus plan. Drie happen later zaten de schillen en vellen overall tussend de hekjes. Het happen ging niet goed en het smaakte ook niet. Ik was nog 20 minuten bezig om alles los te peuteren. Nog ruim een maand…
Reageer
Vincent kan weer eten. Hij doet zijn beugeltje in een glas en eet. Af en toe mogen wij een blik werpen op het vieze roze glibberige ding, dat liefst tijdens de maaltijd een keer of wat uit het bekertje water opgehengeld dient te worden. Desalniettemin werd ik geïnspireerd. Ik had al sinds 8 april 2004 geen appeltje meer gegeten. En Vincent at nu zo smakelijk!
Dat bleek een desastreus plan. Drie happen later zaten de schillen en vellen overall tussend de hekjes. Het happen ging niet goed en het smaakte ook niet. Ik was nog 20 minuten bezig om alles los te peuteren. Nog ruim een maand…
Reageer
maandag, augustus 15, 2005
THE GRIM REEPER
In de laatste week van de vakantie spelen de kinderen iets meet Playstation dan goed voor ze is. Vooral Victor is er dol op en speelt niet alleen de hele dag maar gaat ook door met een levendige beschrijving als het apparaat eenmaal uit is.
"Nou, en dan komt de Grim Reeper en die neemt je dan mee."
"Grim Reeper? Wat is dat?"
"Tjees mama, wat ben jij ontzettend dom. Weet jij niet eens wat een Grim Reeper is?"
"Geen idee."
"Nou dat is een skelet met een, uuuuhhh, je weet wel, zo'n hakding."
"Hoe heet zo'n ding dan in het Engels?"
"Weet ik niet."
"En in het Nederlands?"
"Weet ik ook niet."
"Wat betekent grim?"
"Weet ik niet.?
"Wat betekent reeper?"
"Weet ik niet."
"Zeg Victor, waarom vind jij mij eigenlijk dom???"
"Weet ik niet."
Reageer
In de laatste week van de vakantie spelen de kinderen iets meet Playstation dan goed voor ze is. Vooral Victor is er dol op en speelt niet alleen de hele dag maar gaat ook door met een levendige beschrijving als het apparaat eenmaal uit is.
"Nou, en dan komt de Grim Reeper en die neemt je dan mee."
"Grim Reeper? Wat is dat?"
"Tjees mama, wat ben jij ontzettend dom. Weet jij niet eens wat een Grim Reeper is?"
"Geen idee."
"Nou dat is een skelet met een, uuuuhhh, je weet wel, zo'n hakding."
"Hoe heet zo'n ding dan in het Engels?"
"Weet ik niet."
"En in het Nederlands?"
"Weet ik ook niet."
"Wat betekent grim?"
"Weet ik niet.?
"Wat betekent reeper?"
"Weet ik niet."
"Zeg Victor, waarom vind jij mij eigenlijk dom???"
"Weet ik niet."
Reageer
zondag, augustus 14, 2005
ONGEVEER 56
Onze lieve Teb is jarig. En omdat wij het vrijdag vierden (vrijdag is zondag in Koranland) was hij niet helemaal 56. Dat moest ook op de taart. Teb +/- 56! Gefeliciteerd!! En niet teveel eten hoor, want boven de 55 word je sneller dikker.
Reageer
Onze lieve Teb is jarig. En omdat wij het vrijdag vierden (vrijdag is zondag in Koranland) was hij niet helemaal 56. Dat moest ook op de taart. Teb +/- 56! Gefeliciteerd!! En niet teveel eten hoor, want boven de 55 word je sneller dikker.
Reageer
zaterdag, augustus 13, 2005
CONSULTANCY
Stel, je bent directeur van een consultancy firm in het allang-niet-meer-zo-wilde Westen en je ziet dat er een toekomstig project is in het ontwikkelende Oosten van de wereld waarop geboden moet worden. In theorie wordt het project gegeven aan het bedrijf, dat de beste prijs/kwaliteit verhouding biedt. In praktijk, weet je, moeten er mensen worden omgekocht die ervoor zorgen dat jij nu juist wordt uitgekozen, onafhankelijk van prijs en kwaliteit. En omdat jij uit nu net uit dat land komt, waar het project uitgevoerd moet worden, heb je een beter idee wie je moet omkopen en met hoeveel, en dus krijg jij het project. Maar nu moet er geimplementeerd worden. Omdat jouw tegenpartij door jou is omgekocht, zou hij aan anderen kunnen laten weten dat jij het project niet op basis van je merites hebt gekregen, en daarom moet jij aan zijn wensen tegemoetkomen. De tegenpartij, wiens situatie nu juist door jouw consultants veranderd en vooral verbeterd zou moeten worden, krijgt daardoor de zeggenschap over wat er moet gebeuren en met name ook wat niet, en door wie. Want die tegenpartij wil natuurlijk helemaal geen verandering. Zodat uiteindelijk de resultaten van jouw project nagenoeg nihil zijn en de slechte kwaliteit een self-fulfilling prophecy is geworden. Het enige wat je uiteindelijk hebt bewerkstelligd, is een grote som geld die van eigenaar is gewisseld tussen donoren en andere belanghebbenden, helaas niet de arme mensen in dat nog-niet-zo-ontwikkelde Oosten.
Reageer
Stel, je bent directeur van een consultancy firm in het allang-niet-meer-zo-wilde Westen en je ziet dat er een toekomstig project is in het ontwikkelende Oosten van de wereld waarop geboden moet worden. In theorie wordt het project gegeven aan het bedrijf, dat de beste prijs/kwaliteit verhouding biedt. In praktijk, weet je, moeten er mensen worden omgekocht die ervoor zorgen dat jij nu juist wordt uitgekozen, onafhankelijk van prijs en kwaliteit. En omdat jij uit nu net uit dat land komt, waar het project uitgevoerd moet worden, heb je een beter idee wie je moet omkopen en met hoeveel, en dus krijg jij het project. Maar nu moet er geimplementeerd worden. Omdat jouw tegenpartij door jou is omgekocht, zou hij aan anderen kunnen laten weten dat jij het project niet op basis van je merites hebt gekregen, en daarom moet jij aan zijn wensen tegemoetkomen. De tegenpartij, wiens situatie nu juist door jouw consultants veranderd en vooral verbeterd zou moeten worden, krijgt daardoor de zeggenschap over wat er moet gebeuren en met name ook wat niet, en door wie. Want die tegenpartij wil natuurlijk helemaal geen verandering. Zodat uiteindelijk de resultaten van jouw project nagenoeg nihil zijn en de slechte kwaliteit een self-fulfilling prophecy is geworden. Het enige wat je uiteindelijk hebt bewerkstelligd, is een grote som geld die van eigenaar is gewisseld tussen donoren en andere belanghebbenden, helaas niet de arme mensen in dat nog-niet-zo-ontwikkelde Oosten.
Reageer
vrijdag, augustus 12, 2005
ALAIN MIKLI
Ik heb een nieuwe bril. Hij kostte een fortuin, toegegeven, maar dat waren toch voornamelijk de glazen. Mama wordt ouder en is bijziend en heeft een asafwijking, cylinders en een leesbril nodig. En dat alles in tezamen in elk glas graag. Omdat deze afwijkingen de glazen op jampotjes zouden doen lijken moeten ze extra dun worden gemaakt en liefst ook onbreekbaar, ik zou niet willen dat mijn aanwinst sneuvelt onder het regime van een horde kinderen, maar dat alles heeft zijn prijs.
Ik merk pas na een paar dagen dragen dat binnenin het montuur staat:
“Alain Mikli, handgemaakt in Frankrijk.”
Een artikel in de krant vertelt me dat ik helemaal “hot” ben. Alain Mikli is je-van-het, de allerlaatste mode. En ik heb een probleem. Als ik met zo’n hippe bril loop, wat moet ik dan met al mijn oude onmodieuze kleren, mijn makkelijke schoenen, mijn tijdloze haardracht en mijn gebrek aan make-up? Een totale make-over misschien?
Reageer
Ik heb een nieuwe bril. Hij kostte een fortuin, toegegeven, maar dat waren toch voornamelijk de glazen. Mama wordt ouder en is bijziend en heeft een asafwijking, cylinders en een leesbril nodig. En dat alles in tezamen in elk glas graag. Omdat deze afwijkingen de glazen op jampotjes zouden doen lijken moeten ze extra dun worden gemaakt en liefst ook onbreekbaar, ik zou niet willen dat mijn aanwinst sneuvelt onder het regime van een horde kinderen, maar dat alles heeft zijn prijs.
Ik merk pas na een paar dagen dragen dat binnenin het montuur staat:
“Alain Mikli, handgemaakt in Frankrijk.”
Een artikel in de krant vertelt me dat ik helemaal “hot” ben. Alain Mikli is je-van-het, de allerlaatste mode. En ik heb een probleem. Als ik met zo’n hippe bril loop, wat moet ik dan met al mijn oude onmodieuze kleren, mijn makkelijke schoenen, mijn tijdloze haardracht en mijn gebrek aan make-up? Een totale make-over misschien?
Reageer
donderdag, augustus 11, 2005
KATTENGEJANK
De magere vuilwitte kat op de schutting braakt een hels krols gejank uit, zo erg dat Anna ervan wakker wordt. De kat is zo lelijk dat je je niet kunt voorstellen dat een van zijn soortgenoten de reproductieve daad met hem zou willen uitvoeren. Hij reageert niet op mijn wegjaagpogingen, dus pak ik twee grote bekers en vul ze met water. Ik loop de tuin in en gooi ze naar zijn kop, Anna in mijn kielzog. De kat blijft stoïcijns zitten. Pas als ik weer de keuken instap en zie dat we drijfnat zijn, omdat het pijpenstelen regent. Verbeeld ik me dat nu, of hoor ik echt vaag kattengelach?
Reageer
De magere vuilwitte kat op de schutting braakt een hels krols gejank uit, zo erg dat Anna ervan wakker wordt. De kat is zo lelijk dat je je niet kunt voorstellen dat een van zijn soortgenoten de reproductieve daad met hem zou willen uitvoeren. Hij reageert niet op mijn wegjaagpogingen, dus pak ik twee grote bekers en vul ze met water. Ik loop de tuin in en gooi ze naar zijn kop, Anna in mijn kielzog. De kat blijft stoïcijns zitten. Pas als ik weer de keuken instap en zie dat we drijfnat zijn, omdat het pijpenstelen regent. Verbeeld ik me dat nu, of hoor ik echt vaag kattengelach?
Reageer
woensdag, augustus 10, 2005
MIJN KUIL
Als ik bij onze plaatsen in het vliegtuig aankom, zit er op de middelste plek van elk van de drie-persoons rijen een illegale passagiere, de niet-zo-dunne achtersten gevlijd over een deel van al onze stoelen en het gezicht defensief op onweer. Helaas voor hun is dit een geciviliseerd vliegtuig en dus heeft iedereen een boarding pass met stoelnummer. Zuchtend schuiven ze een plek op. Hun humeur wordt er niet beter op, als ik ze vertel dat we met zijn zessen zijn en de boodschap dus “opkrassen” luidt. Soms is het leuk om een grote familie te hebben!
Reageer
Als ik bij onze plaatsen in het vliegtuig aankom, zit er op de middelste plek van elk van de drie-persoons rijen een illegale passagiere, de niet-zo-dunne achtersten gevlijd over een deel van al onze stoelen en het gezicht defensief op onweer. Helaas voor hun is dit een geciviliseerd vliegtuig en dus heeft iedereen een boarding pass met stoelnummer. Zuchtend schuiven ze een plek op. Hun humeur wordt er niet beter op, als ik ze vertel dat we met zijn zessen zijn en de boodschap dus “opkrassen” luidt. Soms is het leuk om een grote familie te hebben!
Reageer
dinsdag, augustus 09, 2005
WITTE BROEKEN
Witte broeken staan erom bekend dat ze vuil aantrekken. Ik had een witte broek aan in het vliegtuig. Dus gebeurde er het volgende:
-Een chocolade hand van Anna
-Een vette lunch-spetter
-Een plens limonade van Anna
-Een door Anna omgetrokken blad met eten
Gelukkig had ik een reserve-broek bij me. Helaas was deze ook wit. Dus ging het verder:
-Vruchtenyoghurt
-Een kwart kopje koffie
-Een lekkend wijnglas
-Een plas die recht door een niet goed dichtgemaakte luier heenging
-Een vliegtuigtoilet dat te klein bleek voor het doorspoelende water
Ik had deze natuurlijk uit kunnen doen. Maar ik besloot van niet, want ik was bang dat witte onderbroeken ook ongelukjes aantrekken.
Reageer
Witte broeken staan erom bekend dat ze vuil aantrekken. Ik had een witte broek aan in het vliegtuig. Dus gebeurde er het volgende:
-Een chocolade hand van Anna
-Een vette lunch-spetter
-Een plens limonade van Anna
-Een door Anna omgetrokken blad met eten
Gelukkig had ik een reserve-broek bij me. Helaas was deze ook wit. Dus ging het verder:
-Vruchtenyoghurt
-Een kwart kopje koffie
-Een lekkend wijnglas
-Een plas die recht door een niet goed dichtgemaakte luier heenging
-Een vliegtuigtoilet dat te klein bleek voor het doorspoelende water
Ik had deze natuurlijk uit kunnen doen. Maar ik besloot van niet, want ik was bang dat witte onderbroeken ook ongelukjes aantrekken.
Reageer
maandag, augustus 08, 2005
BEZIGHEIDSTHERAPIE
Dertien uur in een vliegtuig zitten is geen lolletje, zeker niet als je twee jaar oud bent. De entertainment functie van de ouders wordt op zulke momenten dan ook hogelijk gewaardeerd. Als ik naar het toilet moet, neem ik Anna maar mee, heeft ze even wat te doen. En de opvoedkundige waarde van dat bezoek is mooi meegenomen. We persen ons met zijn tweetjes in het hok. Luid en duidelijk klinkt het:
“O, mama bloek uit! Mama plassen!”
(Gelukkig spreekt slechts een minderheid van de passagiers Nederlands). Aan een blik in de spiegel valt, door de beperkte ruimte, niet te ontkomen en ik zie nog net hoe de laatste restanten van een vliegtuiglunch zich tussen mijn hekjes hebben genesteld. Niet gezegend met tandenstokers op dit moment, gebruik ik mijn oorbel om daar iets aan te doen. Je bent een praktische moeder of niet, tenslotte. Anna is tenminste even rustig. Ik heb nog maar net de oorbel op zijn geëigende plaats teruggeprikt, als Anna met een zucht het allerlaatste stukje toiletpapier afrolt van de voorheen nog helemaal volle rol. Het terugwikkelen van een hele rol kost me minimaal vijf minuten. Maar wat geeft het? We hebben immers toch dertien uur niets te doen?
Reageer
Dertien uur in een vliegtuig zitten is geen lolletje, zeker niet als je twee jaar oud bent. De entertainment functie van de ouders wordt op zulke momenten dan ook hogelijk gewaardeerd. Als ik naar het toilet moet, neem ik Anna maar mee, heeft ze even wat te doen. En de opvoedkundige waarde van dat bezoek is mooi meegenomen. We persen ons met zijn tweetjes in het hok. Luid en duidelijk klinkt het:
“O, mama bloek uit! Mama plassen!”
(Gelukkig spreekt slechts een minderheid van de passagiers Nederlands). Aan een blik in de spiegel valt, door de beperkte ruimte, niet te ontkomen en ik zie nog net hoe de laatste restanten van een vliegtuiglunch zich tussen mijn hekjes hebben genesteld. Niet gezegend met tandenstokers op dit moment, gebruik ik mijn oorbel om daar iets aan te doen. Je bent een praktische moeder of niet, tenslotte. Anna is tenminste even rustig. Ik heb nog maar net de oorbel op zijn geëigende plaats teruggeprikt, als Anna met een zucht het allerlaatste stukje toiletpapier afrolt van de voorheen nog helemaal volle rol. Het terugwikkelen van een hele rol kost me minimaal vijf minuten. Maar wat geeft het? We hebben immers toch dertien uur niets te doen?
Reageer
zondag, augustus 07, 2005
LEKKER SLAPEN
Singapore Airlines was verreweg de goedkoopste maatschappij en bood zelfs een hotel aan voor de lange overstaptijd in Singapore. Helaas betekende dit, dat de reis een twee-daagse onderneming was. Suffig en met ons hoofd nog vol watten van de 13 uur durende vlucht uit Amsterdam werden we rond 8 uur ‘s morgens in een grote bus naar ons hotel gebracht. Een luxe hotel, en we kregen drie kamers op de executive floor, waar je wel een feestje kon geven. En zo rustig! Hoe doen ze dat voor die prijs? Het was zo stil dat je zelfs het addertje onder het gras kon horen sissen. Vijftien minuten nadat wij ons moede hoofd hadden neergelegd, begon het boren. Met zo’n grote drilboor, waarmee ze tegels tot gruis transformeren. Ik dacht dat het buiten op straat was, Teb vermoedde een interne verbouwing. Het resultaat was hetzelfde. Slechts toen de bouwvakkers lunchpauze hadden, van twaalf tot een, sliepen we. Gelukkig gaan we niet elke maand naar Nederland.
Reageer
Singapore Airlines was verreweg de goedkoopste maatschappij en bood zelfs een hotel aan voor de lange overstaptijd in Singapore. Helaas betekende dit, dat de reis een twee-daagse onderneming was. Suffig en met ons hoofd nog vol watten van de 13 uur durende vlucht uit Amsterdam werden we rond 8 uur ‘s morgens in een grote bus naar ons hotel gebracht. Een luxe hotel, en we kregen drie kamers op de executive floor, waar je wel een feestje kon geven. En zo rustig! Hoe doen ze dat voor die prijs? Het was zo stil dat je zelfs het addertje onder het gras kon horen sissen. Vijftien minuten nadat wij ons moede hoofd hadden neergelegd, begon het boren. Met zo’n grote drilboor, waarmee ze tegels tot gruis transformeren. Ik dacht dat het buiten op straat was, Teb vermoedde een interne verbouwing. Het resultaat was hetzelfde. Slechts toen de bouwvakkers lunchpauze hadden, van twaalf tot een, sliepen we. Gelukkig gaan we niet elke maand naar Nederland.
Reageer
