zaterdag, september 30, 2006
RECEPT VAN DE WEEK
In het recept van de week dit keer heerlijke thee-truffels, veel chocola met een zweempje thee. Voor één keer geen calorieën tellen maar gewoon snoepen. Om het jullie makkelijk te maken, is het recept er nu ook in het Nederlands.
Reageer
In het recept van de week dit keer heerlijke thee-truffels, veel chocola met een zweempje thee. Voor één keer geen calorieën tellen maar gewoon snoepen. Om het jullie makkelijk te maken, is het recept er nu ook in het Nederlands.
Reageer
vrijdag, september 29, 2006
DE HOND UITLATEN
Elodie studeert nu, net als de jongens, ook aan de secondary school, en alles is wat serieuzer geworden, dus ook de gymles. De studenten moeten een vier-weken plan invullen, waarin beschreven dient te worden hoe ze hun fysieke activiteit buiten de gymles invullen. Elodie vindt dat niet zo moeilijk. Bij elke weekdag vult ze hetzelfde in:
"Monday: Walk the dog."
"Tuesday: Walk the dog."
"Wednesday: Walk the dog."
Niet dat ze het arme hondje ooit heeft uitgelaten. Als het aan haar lag, zag dat beest alleen de binnenkant van de tuin. Haar fantasie is duidelijk van hogere kwaliteit dan haar sportieve prestaties.
Reageer
Elodie studeert nu, net als de jongens, ook aan de secondary school, en alles is wat serieuzer geworden, dus ook de gymles. De studenten moeten een vier-weken plan invullen, waarin beschreven dient te worden hoe ze hun fysieke activiteit buiten de gymles invullen. Elodie vindt dat niet zo moeilijk. Bij elke weekdag vult ze hetzelfde in:
"Monday: Walk the dog."
"Tuesday: Walk the dog."
"Wednesday: Walk the dog."
Niet dat ze het arme hondje ooit heeft uitgelaten. Als het aan haar lag, zag dat beest alleen de binnenkant van de tuin. Haar fantasie is duidelijk van hogere kwaliteit dan haar sportieve prestaties.
Reageer
donderdag, september 28, 2006
woensdag, september 27, 2006
RAMADAN (3)
Ook suikerzieken moeten niet zeuren over vasten volgens de Bengaalse kranten. Het is geen probleem, nee, het is een voorrecht mee te mogen doen:
"Fasting for diabetics is not a right or obligation, but a privilege allowed by the physician. The diabetics should just adapt the timing and dose of insulin or oral drug and plan to do exercise only after Iftar. Heavy exercise should be avoided, saying prayer is actually a good way of exercise."
De krant geeft zelfs een tabel met verschillende medicijnen die door diabetici gebruikt worden; de eerste kolom geeft de tijd en doses aan in normale omstandigheden, de tweede tijdens Ramadan. Orale medicijnen mogen uiteraard niet genomen worden als het zonnetje schijnt. De regelmaat, waarmee diabetici moeten eten om ernstige consequenties te voorkomen, is drastisch beperkt tot twee: voor zonsopgang en na zonsondergang. Maar vooruit, het is maar een maandje per jaar.
Reageer
Ook suikerzieken moeten niet zeuren over vasten volgens de Bengaalse kranten. Het is geen probleem, nee, het is een voorrecht mee te mogen doen:
"Fasting for diabetics is not a right or obligation, but a privilege allowed by the physician. The diabetics should just adapt the timing and dose of insulin or oral drug and plan to do exercise only after Iftar. Heavy exercise should be avoided, saying prayer is actually a good way of exercise."
De krant geeft zelfs een tabel met verschillende medicijnen die door diabetici gebruikt worden; de eerste kolom geeft de tijd en doses aan in normale omstandigheden, de tweede tijdens Ramadan. Orale medicijnen mogen uiteraard niet genomen worden als het zonnetje schijnt. De regelmaat, waarmee diabetici moeten eten om ernstige consequenties te voorkomen, is drastisch beperkt tot twee: voor zonsopgang en na zonsondergang. Maar vooruit, het is maar een maandje per jaar.
Reageer
dinsdag, september 26, 2006
RAMADAN (2)
Waar de meeste internationale adviezen het vasten door zwangere vrouwen afraden, weten de Bengaalse kranten het beter. Ramadan regeert het leven en heeft prioriteit. Vrouwen doen gewoon mee, zwanger of niet (tenzij ze natuurlijk ongesteld zijn of aan het bevallen, dat is een heel ander verhaal):
"If the pregnant woman is in good health, she should perform Ramadan. It is necessary to ensure proper nutrition for pregnant women, during pregnancy they need much food. It is really tough for pregnant women to fast, but there is no need to get worried. Besides diet, we need to give them the required drugs, but the schedule of taking drugs may be changed."
Blijkbaar houdt men graag de traditie van laag geboortegewicht in ere. Of de ongeboren baby de Ramadan ook leuk vindt, is van minder belang. Voor ogeboren babies zijn er geen regels, die gelden alleen voor hun moeders.
Reageer
Waar de meeste internationale adviezen het vasten door zwangere vrouwen afraden, weten de Bengaalse kranten het beter. Ramadan regeert het leven en heeft prioriteit. Vrouwen doen gewoon mee, zwanger of niet (tenzij ze natuurlijk ongesteld zijn of aan het bevallen, dat is een heel ander verhaal):
"If the pregnant woman is in good health, she should perform Ramadan. It is necessary to ensure proper nutrition for pregnant women, during pregnancy they need much food. It is really tough for pregnant women to fast, but there is no need to get worried. Besides diet, we need to give them the required drugs, but the schedule of taking drugs may be changed."
Blijkbaar houdt men graag de traditie van laag geboortegewicht in ere. Of de ongeboren baby de Ramadan ook leuk vindt, is van minder belang. Voor ogeboren babies zijn er geen regels, die gelden alleen voor hun moeders.
Reageer
maandag, september 25, 2006
RAMADAN
Het is weer zover: de ramadanweken zijn aangebroken. Eergisteren was er geen maan te zien wegens onophoudelijke regen, maar vandaag moet iedereen lijden, inclusief ikzelf. Niet dat ik vast – ik blijf gewoon een alcoholslurpende varkensvlees etende heiden en geniet daarvan. Maar het lijden moet ik ook. Het personeel op kantoor komt in opstand. Ze mogen om half vier naar huis, maar dat is niet vroeg genoeg: er moeten nog boodschappen gedaan, er moet worden gekookt. En gewerkt dan? Moet er ook gewerkt?
Helaas behoort werken tijdens Ramadan bij niemand tot de prioriteiten. Iedereen is moe, hongerig en humeurig. Je normale boekjes kunnen niet geprint worden, ja volgende maand misschien, als de Ramadan is afgelopen. Je chauffeur wil je kinderen niet van school halen:
“Ik moet thuis zijn met Iftar, bij mijn familie, om 5.45, en dat is anderhalf uur reizen hiervandaan.” Wat er verder met mijn familie gebeurt, zal hem een zorg zijn.
Het ontbijt vindt ’s morgens om 4.30 plaats, voor zonsopgang. Dat is blijkbaar het enige moment van de dag waarop de humeuren nog te pruimen zijn, tenminste te oordelen aan het lawaai waarmee het eten gepaard gaat. De heidenen liggen wakker en knarsen hun tanden.
Ramadan? I love it! En gelukkig duurt het maar een maand.
Reageer
Het is weer zover: de ramadanweken zijn aangebroken. Eergisteren was er geen maan te zien wegens onophoudelijke regen, maar vandaag moet iedereen lijden, inclusief ikzelf. Niet dat ik vast – ik blijf gewoon een alcoholslurpende varkensvlees etende heiden en geniet daarvan. Maar het lijden moet ik ook. Het personeel op kantoor komt in opstand. Ze mogen om half vier naar huis, maar dat is niet vroeg genoeg: er moeten nog boodschappen gedaan, er moet worden gekookt. En gewerkt dan? Moet er ook gewerkt?
Helaas behoort werken tijdens Ramadan bij niemand tot de prioriteiten. Iedereen is moe, hongerig en humeurig. Je normale boekjes kunnen niet geprint worden, ja volgende maand misschien, als de Ramadan is afgelopen. Je chauffeur wil je kinderen niet van school halen:
“Ik moet thuis zijn met Iftar, bij mijn familie, om 5.45, en dat is anderhalf uur reizen hiervandaan.” Wat er verder met mijn familie gebeurt, zal hem een zorg zijn.
Het ontbijt vindt ’s morgens om 4.30 plaats, voor zonsopgang. Dat is blijkbaar het enige moment van de dag waarop de humeuren nog te pruimen zijn, tenminste te oordelen aan het lawaai waarmee het eten gepaard gaat. De heidenen liggen wakker en knarsen hun tanden.
Ramadan? I love it! En gelukkig duurt het maar een maand.
Reageer
zondag, september 24, 2006
VANISH
Toen we in Nederland op vakantie waren, zei oma tegen mij, dat ik “Vanish” moest gebruiken om de was schoner te maken. Omdat oma’s zulke dingen weten, en een schone was hoog op mijn prioriteitenlijst staat, sloeg ik meteen een voorraad van het spul in en sleurde het in mijn bagage over de halve wereld. Zulk geavanceerd spul hebben ze immers niet in Bangladesh?
Al de eerste dag moest ik boodschappen doen, terug in Dhaka. Ik was de glazen schuifdeuren van de supermarkt nog niet door, of daar zag ik ze: honderden roze ronde dozen “Vanish”, netjes opgestapeld op planken tegen de witte muur.
Reageer
Toen we in Nederland op vakantie waren, zei oma tegen mij, dat ik “Vanish” moest gebruiken om de was schoner te maken. Omdat oma’s zulke dingen weten, en een schone was hoog op mijn prioriteitenlijst staat, sloeg ik meteen een voorraad van het spul in en sleurde het in mijn bagage over de halve wereld. Zulk geavanceerd spul hebben ze immers niet in Bangladesh?
Al de eerste dag moest ik boodschappen doen, terug in Dhaka. Ik was de glazen schuifdeuren van de supermarkt nog niet door, of daar zag ik ze: honderden roze ronde dozen “Vanish”, netjes opgestapeld op planken tegen de witte muur.
Reageer
zaterdag, september 23, 2006
RECEPT VAN DE WEEK
In het recept van deze week heerlijke Cumberland saus. Serveer hem met zelfgemaakte of kant-en-klaar gekochte pate.
.
Reageer
In het recept van deze week heerlijke Cumberland saus. Serveer hem met zelfgemaakte of kant-en-klaar gekochte pate.
.Reageer
vrijdag, september 22, 2006
WE HEBBEN AL EEN I-POD
Victor heeft de derde prijs in een fotowedstrijd gewonnen op school, een Photoshop pakket voor de computer. Hoewel hij natuurlijk trots was op deze prestatie, deed het feit dat er maar acht kinderen, inclusief zijn bloedeigen broer, hadden meegedaan, er wel iets aan af. Ook had hij liever de eerste prijs gewonnen, een I-pod nano.
“Maar Victor, er zitten toch 300 kinderen op de secondary school? Heeft niemand een digitale camera dan?”
Een hoongelach is mijn deel. Bijna iedereen heeft een digitale camera; en een Playstation, een X-box, een Gameboy, een PSP. Een computer, een mobiele telefoon met camera en wat dies meer zij. Waarom deed er dan niemand mee? Dat had hij inderdaad ook gevraagd. Het antwoord was simpel:
“Nee dank je. We hebben al een I-pod.”
Reageer
Victor heeft de derde prijs in een fotowedstrijd gewonnen op school, een Photoshop pakket voor de computer. Hoewel hij natuurlijk trots was op deze prestatie, deed het feit dat er maar acht kinderen, inclusief zijn bloedeigen broer, hadden meegedaan, er wel iets aan af. Ook had hij liever de eerste prijs gewonnen, een I-pod nano.
“Maar Victor, er zitten toch 300 kinderen op de secondary school? Heeft niemand een digitale camera dan?”
Een hoongelach is mijn deel. Bijna iedereen heeft een digitale camera; en een Playstation, een X-box, een Gameboy, een PSP. Een computer, een mobiele telefoon met camera en wat dies meer zij. Waarom deed er dan niemand mee? Dat had hij inderdaad ook gevraagd. Het antwoord was simpel:
“Nee dank je. We hebben al een I-pod.”
Reageer
donderdag, september 21, 2006
woensdag, september 20, 2006
I DON’T LIKE YOU, I DON’T LOVE YOU
Anna is gezegend met sterke sympathieën en antipathieën en ze steekt deze zelden onder stoelen of banken. Ik kreeg al eens direct na het opstaan de opwekkende mededeling:
“I don’t love you mama. I love only papa.”
Ik was niet al te zeer onder de indruk. Morgen kan alles weer anders zijn, het ligt eraan wat ik in de aanbieding heb. Maar ik ben er niet zeker van, dat onze nanny ook zo lakoniek reageert als ze een paar dagen later te horen krijgt:
“I don’t like you, Karmela. I only like Sumi.”
Reageer
Anna is gezegend met sterke sympathieën en antipathieën en ze steekt deze zelden onder stoelen of banken. Ik kreeg al eens direct na het opstaan de opwekkende mededeling:
“I don’t love you mama. I love only papa.”
Ik was niet al te zeer onder de indruk. Morgen kan alles weer anders zijn, het ligt eraan wat ik in de aanbieding heb. Maar ik ben er niet zeker van, dat onze nanny ook zo lakoniek reageert als ze een paar dagen later te horen krijgt:
“I don’t like you, Karmela. I only like Sumi.”
Reageer
dinsdag, september 19, 2006
VOEDSEL OP TELEVISIE
Omdat DVDs hier in Bangladesh maar iets meer dan een dollar kosten, kopen we soms hele series, zoals laatst van Blackadder, altijd goed voor een avondje lachen. Voedsel verslaafde als ik ben, vind ik vooral de grapjes die over eten gaan leuk. Als de oude zeer religieuze tante van Blackadder borsten betitelt als "Devil's dumplings" is dat al grappig, maar nog interessanter blijkt het recept van wat er op tafel komt;
"Ik heb knolraap surprise gekookt."
"O ja? En wat is de surprise?"
"Dat er niets anders dan knolraap in zit."
Reageer
Omdat DVDs hier in Bangladesh maar iets meer dan een dollar kosten, kopen we soms hele series, zoals laatst van Blackadder, altijd goed voor een avondje lachen. Voedsel verslaafde als ik ben, vind ik vooral de grapjes die over eten gaan leuk. Als de oude zeer religieuze tante van Blackadder borsten betitelt als "Devil's dumplings" is dat al grappig, maar nog interessanter blijkt het recept van wat er op tafel komt;
"Ik heb knolraap surprise gekookt."
"O ja? En wat is de surprise?"
"Dat er niets anders dan knolraap in zit."
Reageer
maandag, september 18, 2006
CHINGECHONG
Anna en haar ayah eten ontbijt voor de televisie. Je kunt niet altijd pedagogisch consequent zijn, uiteindelijk. Opa en oma hebben een DVD meegegeven, met Nederlandse vogels en hun geluiden. Hij was bedoeld voor onze dierenliefhebber Victor, maar Anna kan er ook geen genoeg van krijgen. We zien een tortelduif vrolijk rondhuppen en koeren.
"Look, Karmela, look at that bird!"
"Yes, bird chingechong."
Wat een poëtische naam hebben die Bengalen voor een gewone duif, denk ik nog. Tot ik me realiseer, dat ze in het Engels wil zeggen dat het beest een liedje zingt.
Reageer
Anna en haar ayah eten ontbijt voor de televisie. Je kunt niet altijd pedagogisch consequent zijn, uiteindelijk. Opa en oma hebben een DVD meegegeven, met Nederlandse vogels en hun geluiden. Hij was bedoeld voor onze dierenliefhebber Victor, maar Anna kan er ook geen genoeg van krijgen. We zien een tortelduif vrolijk rondhuppen en koeren.
"Look, Karmela, look at that bird!"
"Yes, bird chingechong."
Wat een poëtische naam hebben die Bengalen voor een gewone duif, denk ik nog. Tot ik me realiseer, dat ze in het Engels wil zeggen dat het beest een liedje zingt.
Reageer
zondag, september 17, 2006
DE GEVREESDE CODE
Elodie heeft een vriendinnetje van school op bezoek. Tijdens het spelen onderhoudt het vriendinnetje tegelijkertijd een intensief telefonisch contact met haar moeder. Wanneer de batterij van de gewone telefoon op is, gaat zij op zoek naar een ander communicatie-middel. Gelukkig heeft de vergeetachtige moeder van Elodie haar mobiele thuis laten liggen. Als je op de rode knop drukt, gaat hij uit. Maar dat is geen probleem, want als je op de groene knop drukt, gaat hij weer aan. Enter pincode: nou gewoon, 0000, 0000, 0000. Helaas heeft deze pincode 4 andere cijfers.
Als de vergeetachtige moeder van Elodie thuiskomt na het werk, praat de mobiele tegen haar:
"Your pincode has been blocked. Please enter the PUK code."
De moeder is zelfs zo vergeetachtig, dat ze geen idee heeft, waar ze deze interessante informatie gelaten heeft. Als een wonder echter komt het ding, na een paar dagen telecommunicatieloos geleefd te hebben, weer boven water. Maar de moeder van Elodie zal nooit meer haar pincode intoetsen, zonder een spoortje angst te voelen.
Reageer
Elodie heeft een vriendinnetje van school op bezoek. Tijdens het spelen onderhoudt het vriendinnetje tegelijkertijd een intensief telefonisch contact met haar moeder. Wanneer de batterij van de gewone telefoon op is, gaat zij op zoek naar een ander communicatie-middel. Gelukkig heeft de vergeetachtige moeder van Elodie haar mobiele thuis laten liggen. Als je op de rode knop drukt, gaat hij uit. Maar dat is geen probleem, want als je op de groene knop drukt, gaat hij weer aan. Enter pincode: nou gewoon, 0000, 0000, 0000. Helaas heeft deze pincode 4 andere cijfers.
Als de vergeetachtige moeder van Elodie thuiskomt na het werk, praat de mobiele tegen haar:
"Your pincode has been blocked. Please enter the PUK code."
De moeder is zelfs zo vergeetachtig, dat ze geen idee heeft, waar ze deze interessante informatie gelaten heeft. Als een wonder echter komt het ding, na een paar dagen telecommunicatieloos geleefd te hebben, weer boven water. Maar de moeder van Elodie zal nooit meer haar pincode intoetsen, zonder een spoortje angst te voelen.
Reageer
zaterdag, september 16, 2006
DAGELIJKS VOER
Iedereen moet elke dag eten, en ik weet dat veel mensen moeit hebben om elke dag iets nieuws te verzinnen. Daarom, vanaf nu elke dag een nieuw inspirerend recept op World-cook's "Recept van de Dag". Eet smakelijk!
Reageer
Iedereen moet elke dag eten, en ik weet dat veel mensen moeit hebben om elke dag iets nieuws te verzinnen. Daarom, vanaf nu elke dag een nieuw inspirerend recept op World-cook's "Recept van de Dag". Eet smakelijk!
Reageer
vrijdag, september 15, 2006
donderdag, september 14, 2006
REGEN IN VEENDAM
De regen in Dhaka deed me denken aan onze vakantie in Putten. Onze rijbewijzen moesten vernieuwd worden, en, inderdaad, ze konden worden opgestuurd maar dat zou mogelijk 2-3 weken duren. Bang dat we dan alweer in Dhaka zouden zijn, vroegen we waar we ze dan zelf konden laten verlengen – inderdaad, in Veendam. Enkel in Veendam. Uw probleem, mevrouwtje!
Nu is Veendam natuurlijk normaal al een gat in de kaart maar als het regent wordt loopt dat gat nog vol ook. De rijbewijzen zouden gelukkig binnen een uur klaar zijn.
“Is er een restaurant in de buurt?”
“Nou, er is een snackbar verderop in het winkelcentrum, maar of hij ook open is?”
Hij was niet open. Gelukkig was er een Buurtsuper, waar we stokbrood (recept nu ook in het Nederlands, andere Nederlandse recepten in de maak!) en kaas kochten en vruchtensap. Gezellig op een bankje middenin het winkelcentrum hebben we dat opgepeuzeld. We hebben nog nooit zoveel blikken getrokken, en ik geloof dat de kinderen zich zelden zo geschaamd hebben. En dan nog op de foto ook. Kijk maar naar hun gezichten.
Reageer
De regen in Dhaka deed me denken aan onze vakantie in Putten. Onze rijbewijzen moesten vernieuwd worden, en, inderdaad, ze konden worden opgestuurd maar dat zou mogelijk 2-3 weken duren. Bang dat we dan alweer in Dhaka zouden zijn, vroegen we waar we ze dan zelf konden laten verlengen – inderdaad, in Veendam. Enkel in Veendam. Uw probleem, mevrouwtje!
Nu is Veendam natuurlijk normaal al een gat in de kaart maar als het regent wordt loopt dat gat nog vol ook. De rijbewijzen zouden gelukkig binnen een uur klaar zijn.
“Is er een restaurant in de buurt?”
“Nou, er is een snackbar verderop in het winkelcentrum, maar of hij ook open is?”
Hij was niet open. Gelukkig was er een Buurtsuper, waar we stokbrood (recept nu ook in het Nederlands, andere Nederlandse recepten in de maak!) en kaas kochten en vruchtensap. Gezellig op een bankje middenin het winkelcentrum hebben we dat opgepeuzeld. We hebben nog nooit zoveel blikken getrokken, en ik geloof dat de kinderen zich zelden zo geschaamd hebben. En dan nog op de foto ook. Kijk maar naar hun gezichten.
Reageer
woensdag, september 13, 2006
REGEN IN DHAKA (2)
Het regent in Dhaka. Niet echt schokkende informatie, tenslotte is Bangladesh een subtropisch land en het jaarlijkse regenseizoen loopt van juni tot begin october. Niet dat het dan elke dag de hele dag lang regent, maar het regent dan wel vaak, en hard. Toch komt het leven elke keer weer tot stilstand, als het regent:
"Madame, I cannot come to the office, there is water in my street."
"Madame, I need a taxi, please giove money, bus does not work."
"Sorry, car cannot be repaired, there are no spare parts in the market, because it rains."
When there is some thunder and lightning, the internet company closes off the connection. When the lightning is over, the connection does not return.
"Sorry madame, it is raining. Some cable got wet. There will be no internet today. In Sh'Allah, maybe later."
Het leven komt tot stilstand. Niet de hele vier maanden lang, maar wel heel vaak.
Reageer
Het regent in Dhaka. Niet echt schokkende informatie, tenslotte is Bangladesh een subtropisch land en het jaarlijkse regenseizoen loopt van juni tot begin october. Niet dat het dan elke dag de hele dag lang regent, maar het regent dan wel vaak, en hard. Toch komt het leven elke keer weer tot stilstand, als het regent:
"Madame, I cannot come to the office, there is water in my street."
"Madame, I need a taxi, please giove money, bus does not work."
"Sorry, car cannot be repaired, there are no spare parts in the market, because it rains."
When there is some thunder and lightning, the internet company closes off the connection. When the lightning is over, the connection does not return.
"Sorry madame, it is raining. Some cable got wet. There will be no internet today. In Sh'Allah, maybe later."
Het leven komt tot stilstand. Niet de hele vier maanden lang, maar wel heel vaak.
Reageer
dinsdag, september 12, 2006
DHAKA REGEN
Ondanks dat de kranten klagen over "droogte", regent het geregeld behoorlijk in deze periode. De riolering van de hoofdstad Dhaka dateert nog uit het jaar kruik en als het heeft geregend, duurt het uren voordat het water weg is. Daar loop je dan, tot je enkels in het water (als het meevalt). De vraag is, wat voor schoenen moet je dragen? Normale schoenen kun je na zo'n waterbad meteen weggooien, slippers verlies je. Kaplaarzen gaan tot op zekere hoogte. En je wilt echt niet blootsvoets door deze soep waden!
Reageer
Ondanks dat de kranten klagen over "droogte", regent het geregeld behoorlijk in deze periode. De riolering van de hoofdstad Dhaka dateert nog uit het jaar kruik en als het heeft geregend, duurt het uren voordat het water weg is. Daar loop je dan, tot je enkels in het water (als het meevalt). De vraag is, wat voor schoenen moet je dragen? Normale schoenen kun je na zo'n waterbad meteen weggooien, slippers verlies je. Kaplaarzen gaan tot op zekere hoogte. En je wilt echt niet blootsvoets door deze soep waden!
Reageer
maandag, september 11, 2006
GEEN VERTROUWEN
Op de grond van de kamer van Vincent en Victor liggen twee lange broeken, als zielige ingezakte twee-benige puddinkjes te wachten tot iemand ze opraapt. Wat verderop liggen 8 zwarte sokken, die eens wit waren, onderbroeken, die schonere tijden gekend hebben, en overhemden met gitzwarte boordjes. De oogst is zeker niet van vandaag of gisteren.
"Jongens, wat doet die vieze was op de grond?"
Een dubbele scheve grijns is mijn deel.
"Wat zeg ik altijd?"
"Was moet in de wasmand."
"Hoe vaak heb ik dat al gezegd?"
Ze rekenen even.
"Nou, misschien wel honderd keer, misschien wel vaker."
"Waarom ligt het daar dan nu ALWEER?"
Ze zuchten.
"En vergeet vanavond het raam niet dicht te doen, als je de airco aanzet."
's Avonds, na het eten, herhaal ik nog eens het advies over het sluiten van het raam. Nu zuchten ze weer.
"Mama, dat heb je al een keer gezegd. Je vertrouwt ons helemaal niet."
En vinden jullie dat gek dan?
Reageer
Op de grond van de kamer van Vincent en Victor liggen twee lange broeken, als zielige ingezakte twee-benige puddinkjes te wachten tot iemand ze opraapt. Wat verderop liggen 8 zwarte sokken, die eens wit waren, onderbroeken, die schonere tijden gekend hebben, en overhemden met gitzwarte boordjes. De oogst is zeker niet van vandaag of gisteren.
"Jongens, wat doet die vieze was op de grond?"
Een dubbele scheve grijns is mijn deel.
"Wat zeg ik altijd?"
"Was moet in de wasmand."
"Hoe vaak heb ik dat al gezegd?"
Ze rekenen even.
"Nou, misschien wel honderd keer, misschien wel vaker."
"Waarom ligt het daar dan nu ALWEER?"
Ze zuchten.
"En vergeet vanavond het raam niet dicht te doen, als je de airco aanzet."
's Avonds, na het eten, herhaal ik nog eens het advies over het sluiten van het raam. Nu zuchten ze weer.
"Mama, dat heb je al een keer gezegd. Je vertrouwt ons helemaal niet."
En vinden jullie dat gek dan?
Reageer
zondag, september 10, 2006
ANNA AARDAPPELS
Ik kan jullie het recept van Anna aardappels natuurlijk niet onthouden, al zijn ze dan niet genoemd naar mijn eigen lieve Anna. Deze aardappels zijn genoemd naar Anna Deslions, die in de 19e eeuw in Parijs leefde, en het met hooggeplaatste mannen deed. Ze was geen stoephoer, niet eens een prostituee in de ware zin des woords, want ze kreeg niet betaald voor haar diensten, ze leefde van wat de mannen haar kado deden. Ze moet wel iets bijzonders zijn geweest, want de kok van het restaurant Cafe des Anglais, van waaruit ze haar giften genererende contacten legde, maakte verschillende specialiteiten onder haar naam, waarvan het recept van deze week er één is.
Reageer
Ik kan jullie het recept van Anna aardappels natuurlijk niet onthouden, al zijn ze dan niet genoemd naar mijn eigen lieve Anna. Deze aardappels zijn genoemd naar Anna Deslions, die in de 19e eeuw in Parijs leefde, en het met hooggeplaatste mannen deed. Ze was geen stoephoer, niet eens een prostituee in de ware zin des woords, want ze kreeg niet betaald voor haar diensten, ze leefde van wat de mannen haar kado deden. Ze moet wel iets bijzonders zijn geweest, want de kok van het restaurant Cafe des Anglais, van waaruit ze haar giften genererende contacten legde, maakte verschillende specialiteiten onder haar naam, waarvan het recept van deze week er één is.
Reageer
zaterdag, september 09, 2006
MET GROTE BLIJDSCHAP
Geven wij kennis van de geboorte van vier gezonde hondjes; eentje heeft de grote reis naar de wereld niet overleefd. Ze zijn gratis af te halen, over vier weken. Dat is toch wel een reisje naar Dhaka waard.
Reageer
Geven wij kennis van de geboorte van vier gezonde hondjes; eentje heeft de grote reis naar de wereld niet overleefd. Ze zijn gratis af te halen, over vier weken. Dat is toch wel een reisje naar Dhaka waard.
Reageer
vrijdag, september 08, 2006
BEROEMD (2)
Soms droom ik, dat ik een boek zal schrijven. Soms droom ik dat niet alleen, maar schrijf ik ook echt iets op. Dan slaat de angst mij weer om het hart - niet dat mensen het boek niet leuk zullen vinden, maar dat ze zichzelf, terecht of onterecht, erin herkennen. Op mijn weblog kreeg ik al eens een scheldkannonade om die reden.
Nu heeft een mede-weblogster, Merel Roze de stap gewaagd en een boek geschreven. En ik ben weer helemaal ontmoedigd. Niet omdat dat boek zo slecht is. Ik heb het namelijk niet gelezen. Maar wel om de reacties. Mensen vinden het volkomen normaal, om in de reactie-panelen van weblogs, de hare maar ook die van anderen, de vreselijkste dingen over haar te schrijven. Dat ze oerlelijk is, dat ze haar expartner beledigt (inclusief details over die expartner), en dat ze een egoïstische onwetende muts is, om er maar een paar te noemen. En dan zeg ik het nog heel netjes.
Ik houd het even voor gezien, met de publicatie van dat boek. Want deze mevrouw heeft dagelijks duizend keer zoveel bezoekers als ik. Ik kan alleen maar dromen, wat voor vreselijke reacties mij ten deel kunnen vallen.
Reageer
Soms droom ik, dat ik een boek zal schrijven. Soms droom ik dat niet alleen, maar schrijf ik ook echt iets op. Dan slaat de angst mij weer om het hart - niet dat mensen het boek niet leuk zullen vinden, maar dat ze zichzelf, terecht of onterecht, erin herkennen. Op mijn weblog kreeg ik al eens een scheldkannonade om die reden.
Nu heeft een mede-weblogster, Merel Roze de stap gewaagd en een boek geschreven. En ik ben weer helemaal ontmoedigd. Niet omdat dat boek zo slecht is. Ik heb het namelijk niet gelezen. Maar wel om de reacties. Mensen vinden het volkomen normaal, om in de reactie-panelen van weblogs, de hare maar ook die van anderen, de vreselijkste dingen over haar te schrijven. Dat ze oerlelijk is, dat ze haar expartner beledigt (inclusief details over die expartner), en dat ze een egoïstische onwetende muts is, om er maar een paar te noemen. En dan zeg ik het nog heel netjes.
Ik houd het even voor gezien, met de publicatie van dat boek. Want deze mevrouw heeft dagelijks duizend keer zoveel bezoekers als ik. Ik kan alleen maar dromen, wat voor vreselijke reacties mij ten deel kunnen vallen.
Reageer
donderdag, september 07, 2006
BEROEMD
Soms reageren mensen op mijn website, met vragen of uitnodigingen. Een paar keer wilden mensen mij ontmoeten, wat ik uiteindelijk maar liet voor wat het was. Maar deze keer werd ik uitgenodigd voor een interview, voor een heuse site met expat interviews.
Tja, daar had ik hetzelfde probleem als met het schrijven van e-mails: wat moet ik nu zeggen? Ik heb alles al op mijn weblog staan. Meer beleef ik echt niet hoor!
Maar uiteindelijk is het gelukt nog iets eruit te persen. Lees het interview met Herma, de (tot nog toe op de expat site) enige expat in Bangladesh.
Reageer
Soms reageren mensen op mijn website, met vragen of uitnodigingen. Een paar keer wilden mensen mij ontmoeten, wat ik uiteindelijk maar liet voor wat het was. Maar deze keer werd ik uitgenodigd voor een interview, voor een heuse site met expat interviews.
Tja, daar had ik hetzelfde probleem als met het schrijven van e-mails: wat moet ik nu zeggen? Ik heb alles al op mijn weblog staan. Meer beleef ik echt niet hoor!
Maar uiteindelijk is het gelukt nog iets eruit te persen. Lees het interview met Herma, de (tot nog toe op de expat site) enige expat in Bangladesh.
Reageer
woensdag, september 06, 2006
dinsdag, september 05, 2006
NIEUWE BORDJES
Onze vakantie in Nederland was een goede gelegendheid om de nieuwste recepten te verzamelen, kooktijdschriften te kopen en in de kookboeken van mijn vriendinnen te neuzen. Maar bovenal had ik eindelijk eens een nieuwe achtergrond voor mijn plaatjes: nieuwe bordjes, nieuwe kommetjes, een andere keukentafel. Dank je wel, vriendinnen! Kijk op de pagina's voor nieuwe recepten en zie of je je eigen spullen misschien herkent.
Reageer
Onze vakantie in Nederland was een goede gelegendheid om de nieuwste recepten te verzamelen, kooktijdschriften te kopen en in de kookboeken van mijn vriendinnen te neuzen. Maar bovenal had ik eindelijk eens een nieuwe achtergrond voor mijn plaatjes: nieuwe bordjes, nieuwe kommetjes, een andere keukentafel. Dank je wel, vriendinnen! Kijk op de pagina's voor nieuwe recepten en zie of je je eigen spullen misschien herkent.
Reageer
maandag, september 04, 2006
EXTRA KOSTEN VOOR ELECTRICITEIT
Vorig jaar vonden we tot ons ongenoegen een half jaar na dato uit, dat we in augustus geen electriciteitsrekening hadden ontvangen. We moesten een boete betalen, op straffe van afsluiting van de immer fluctuerende electriciteitsstroom, niettegenstaande het feit dat er niets was bezorgd. Het tijdperk van acceptgiro's is hier nog toekomstmuziek.
Dit jaar gebeurde hetzelfde (er zal toch geen opzet in het spel zijn?) maar nu merkten we het wel. De chauffeur werd erop af gestuurd. Een hele week op en neer reizen naar de electriciteitsmaatschappij leverde niets op, behalve teleurstelling. Eerst kon hij het niet vinden, toen had hij geen tijd, en vervolgens was de "rekeningenman" er niet.
Onderzoek leert dat het onze eigen schuld is. De rekeningenbezorger komt eens per maand, en die moet je baksjiesj geven, anders "vergeet" hij die dingen één of twee keer per jaar. En als het je dan niet lukt om de rekening op tijd te voldoen, is het jouw probleem. Lekker puh!
Waarschijnlijk staat de rekeningenbezorger een deel van zijn gecollecteerde baksjiesj af aan de rekeningenschrijver, die er dan vervolgens voor zorgt, nooit aanwezig te zijn.
Reageer
Vorig jaar vonden we tot ons ongenoegen een half jaar na dato uit, dat we in augustus geen electriciteitsrekening hadden ontvangen. We moesten een boete betalen, op straffe van afsluiting van de immer fluctuerende electriciteitsstroom, niettegenstaande het feit dat er niets was bezorgd. Het tijdperk van acceptgiro's is hier nog toekomstmuziek.
Dit jaar gebeurde hetzelfde (er zal toch geen opzet in het spel zijn?) maar nu merkten we het wel. De chauffeur werd erop af gestuurd. Een hele week op en neer reizen naar de electriciteitsmaatschappij leverde niets op, behalve teleurstelling. Eerst kon hij het niet vinden, toen had hij geen tijd, en vervolgens was de "rekeningenman" er niet.
Onderzoek leert dat het onze eigen schuld is. De rekeningenbezorger komt eens per maand, en die moet je baksjiesj geven, anders "vergeet" hij die dingen één of twee keer per jaar. En als het je dan niet lukt om de rekening op tijd te voldoen, is het jouw probleem. Lekker puh!
Waarschijnlijk staat de rekeningenbezorger een deel van zijn gecollecteerde baksjiesj af aan de rekeningenschrijver, die er dan vervolgens voor zorgt, nooit aanwezig te zijn.
Reageer
zondag, september 03, 2006
GELD TEVEEL
In Bangladesh moeten een aantal banken geprivatiseerd worden, onder andere de Rupali bank. Deze operatie wordt geleid door de Wereldbank en de bank zou aan de hoogste bieder worden verkocht. Verwachte biedingen waren tussen de 100 en 150 miljoen dollar. De “echte experts” vonden dat al teveel.
Er waren twee “technisch gezonde” bieders. De winnaar was een Saoedische prins, tegen het leuke sommetje van 330 miljoen dollar. Daarmee versloeg hij ruimschoots de tweede bieder, die slechts een bieding van 100 miljoen in zijn gesloten envelopje deed.
Zou die prins niet kunnen rekenen? Of heeft hij echt geld teveel? Ik weet nog wel een paar aardige consultants voor luttele extra miljoentjes, die ook niet kunnen rekenen.
Reageer
In Bangladesh moeten een aantal banken geprivatiseerd worden, onder andere de Rupali bank. Deze operatie wordt geleid door de Wereldbank en de bank zou aan de hoogste bieder worden verkocht. Verwachte biedingen waren tussen de 100 en 150 miljoen dollar. De “echte experts” vonden dat al teveel.
Er waren twee “technisch gezonde” bieders. De winnaar was een Saoedische prins, tegen het leuke sommetje van 330 miljoen dollar. Daarmee versloeg hij ruimschoots de tweede bieder, die slechts een bieding van 100 miljoen in zijn gesloten envelopje deed.
Zou die prins niet kunnen rekenen? Of heeft hij echt geld teveel? Ik weet nog wel een paar aardige consultants voor luttele extra miljoentjes, die ook niet kunnen rekenen.
Reageer
zaterdag, september 02, 2006
UIEN MARMELADE
Op vakantie in Europa vond ik uit dat uien marmelade "hot" is, niet noodzakelijk qua smaak, maar hot in de zin van "in de mode" (da bomb, in weblogland). Wil je het proberen, kijk dan in het recept van de week.
Reageer
Op vakantie in Europa vond ik uit dat uien marmelade "hot" is, niet noodzakelijk qua smaak, maar hot in de zin van "in de mode" (da bomb, in weblogland). Wil je het proberen, kijk dan in het recept van de week.
Reageer
vrijdag, september 01, 2006
LANDJE PIK
In Dhaka zijn er veel meer mensen dan ruimte, en daarom wordt alles in het werk gesteld om de tuin te vergroten of een plek te vinden om een huis te bouwen. In het holst van de nacht gaan mensen in bootjes en riksja's, beladen met afval, naar de oevers van het Gulshan Meer, om de rommel daar te dumpen. Niet omdat ze hun afval anders niet gratis kwijt kunnen - maar om daar een extra stuk land te creëren. Soms worden ze gepakt door de politie, waarop ze onmiddelijk vluchten en hun transport middelen achterlaten, om ze nooit meer op te komen halen. Een man, wiens tuin aan de waterkant op die manier werd uitgebreid, beweerde desgewenst dat hij niet wist wie dat deed, hij in elk geval zelf niet!
Picture: The Daily Star
Reageer
In Dhaka zijn er veel meer mensen dan ruimte, en daarom wordt alles in het werk gesteld om de tuin te vergroten of een plek te vinden om een huis te bouwen. In het holst van de nacht gaan mensen in bootjes en riksja's, beladen met afval, naar de oevers van het Gulshan Meer, om de rommel daar te dumpen. Niet omdat ze hun afval anders niet gratis kwijt kunnen - maar om daar een extra stuk land te creëren. Soms worden ze gepakt door de politie, waarop ze onmiddelijk vluchten en hun transport middelen achterlaten, om ze nooit meer op te komen halen. Een man, wiens tuin aan de waterkant op die manier werd uitgebreid, beweerde desgewenst dat hij niet wist wie dat deed, hij in elk geval zelf niet!
Picture: The Daily Star
Reageer
