WORLDCOOK'S CULINAIRE REIZEN

Teb heeft nu ook een nieuw recept uitgevonden, met een prachtig allitererende naam: "Spontane spinaziesoep". Verse spinazie, aangeschaft bij een van de plaatselijke supermarkten in zo'n mooi krakend plastic zakje. In plaats van in de koelkast, bovenop de vriezer gelegd, tijdens mooie zomerdagen. Binnen drie dagen is het spontaan soep geworden, vloeibaar en al zomaar in het zakje. Je kunt het kant en klaar met een lepel eten, niets meer aan doen. Maar of het ook lekker is geworden?

VOETEN MET BLADEREN
Als we willen gaan wandelen, regent het met bakken uit de hemel. Dat Anna haar kaplaarsjes aan wil, lijkt ons dan ook een goed idee. Maar met de vorige keer in gedachten, toen Anna doodleuk met blote voeten in haar laarzen was gestapt en vervolgens na een kwartier niet meer lopen kon, geven wij haar goede raad:
"Anna, je gaat dit keer wel met sokken in je laarzen hoor!"
Desalniettemin loopt ze wat moeilijk.
"Zijn je laarzen te klein?"
"Nee hoor."
Op de terugweg loopt ze regelrecht te strompelen.
"Mama, ik heb bladeren op mijn voet gekregen."
Ik doe een laars uit. Tot mijn verbazing verschijnt een blote voet.
"Maar Anna, we hadden toch gezegd, sokken aan? Heb je niet geluisterd?"
"Jawel hoor!"
Op de bodem van elke laars ligt een opgerolde sok. Daarop heeft ze de hele middag rondgelopen. Ze heeft inderdaad een blaar. Maar ze heeft wel geluisterd.

WINTERKONINKJES
Het wordt al minder, maar ze zijn er nog, de zomerkoninkjes. Maak er nu jam van, dan heb je er lang wat aan. Dan worden het nog wel eens winterkoninkjes. Klik hier voor een heerlijk recept, met gember.

VAN DIJK'S ZOEKHUIS
Bij Van Dijk Educatie, het voormalige Van Dijk's Boekhuis, zijn regelmatig boeken zoek of onderweg. Men maakt er een gewoonte van om de klant op hoge toon te beschuldigen, het waarheidsgehalte naar hartelust negerend. Omdat wij al aan het vierde akkefietje toe zijn binnen een jaar, en in de vorige drie gevallen Van Dijk bakzeil heeft moeten halen, hopen we op een iets vriendelijker behandeling dan de gebruikelijke verzekeringsmaatschappij benadering. Helaas, niets is minder waar.
"Wat zegt U? U heeft die boeken vorig jaar al teruggestuurd? En ze staan nog steeds op het lijstje van terug te geven boeken?"
"Inderdaad".
"Heeft u daar een bewijs van?"
"Nee, dat is een jaar geleden. U had ons gevraagd dat te doen, en we namen aan, dat u zou hebben gereageerd als er iets mis was."
De gevreesde zin wordt uitgesproken:
"Niets mee te maken. Dan moet u betalen voor die zoekgeraakte boeken. U moet wachten met het weggooien van het PTT bonnetje, tot u van ons een ontvangstbevestiging heeft gekregen."
"Maar daar staat toch niet op welke boeken in die doos zitten?"
".."
"Bovendien hebben we destijds een hele lange communicatie gehad over een van de boeken in die doos. Die had u vernietigd, omdat u meende dat er een CD miste. Daar heeft u vast iets over genoteerd."
"Nee hoor, niets te vinden."
Van Dijk houdt zich weliswaar voornamelijk met boeken bezig, maar dossiervorming heeft zijn intrede nog niet gedaan.
"Er zaten in die doos boeken van onze zoon en onze dochter. En een brief waarin de verdeling uitgelegd werd. Maar wellicht heeft u die boeken verkeerd geadministreerd? Zou u eens bij onze zoon kunnen kijken?"
"O, inderdaad, daar staat dat er boeken zijn ingeleverd, die hij helemaal niet geleend had."
"Heeft u ons daar ook bericht van gestuurd?"
".."
"En dat ontvangstbewijs dan, waar we op moesten wachten?"
".."
Mevrouw van Dijk is helemaal klaar met deze lastige klant.
"U krijgt een nieuw lijstje toegestuurd. Goedemiddag."
Ze zijn duidelijk nog niet aan de V toe, waar het boek "Vormen van excuus" zou kunnen staan. Of zou Van Dijk Educatie zijn telefonistes zo opleiden? Zou de helft van hun winst worden binnengesleept door het afblaffen van mensen die het vervolgens opgeven en betalen? Helaas, vandaag hadden ze de foute helft aan de telefoon. Volgende keer beter.

IK LEES DE KRANT
Ooit dacht ik dat het leuk zou zijn, als mijn kinderen konden lezen. Tot vanochtend 7 uur. Er staat een klein meisje naast mijn bed.
"Mama, de krant is er nog niet."
Ik word moeizaam wakker.
"De krant? Maar die lees jij toch niet?"
"Jawel hoor! Op vrijdag lees ik de kinderkrant."
Later bleek dat ze zich nog vergist had ook. De kinderkrant verschijnt niet in de Limburger, maar in de NRC. En als die komt, dan ben ik allang wakker!