WORLDCOOK'S CULINAIRE REIZEN

DE LERAREN OOGSTEN KATOEN
In Oezbekistan vieren de onderwijzers vandaag hun professionele feestdag, "Teachers Day". Niet dat leraren daar veel te vieren hebben. De paar Sum die ze verdienen zijn nauwelijks genoeg om een dagelijkse boterham te kunnen kopen. Tijdens de katoenoogst moeten ze vaak, geflankeerd door hun leerlingen, helpen de katoen binnen te halen. Dat is weliswaar een les uit het echte leven, maar wellicht zou een schooldag beter zijn voor zowel leerling als leraar. Dan hebben ze ook wat meer tijd voor een extra les over mensenrechten in het algemeen en rechten van kinderen in het bijzonder.

ALLES IS BESPREEKBAAR
Ik ben dol op reizen, mede omdat het een eindeloze bron van inspiratie is. Niet alleen voorbij vliedende exotische landschappen zijn mijn deel, maar ook kleurrijke gesprekken van mijn landgenoten in een doodgewone sneltrein van de NS.
In de trein is alles bespreekbaar en vaak ook goed te horen voor de achterburen. Een leerzaam gesprek, gevoerd door twee oudere pubers, dwarrelde naar mij toe over de stoelleuningen:
“Heb jij wel eens een treinongeluk gehad?”
“Nee, ik niet. Maar ik ken iemand die er een gehad heeft.”
“O ja? En leeft hij nog?”
“Ja, hij leeft nog.”
“Nou, het lijkt me best heftig, zo’n trein botst natuurlijk altijd ergens keihard tegenaan of valt om.”
“Wat heb jij het laatste uur?”
“Duits.”
“Ben je bang om dood te gaan?”
“Ja, het lijkt me best eng, ik wil me niet eens indenken hoe dat is! Afschuwelijk!”
De jongeman haalt er zelfs een uitspraak van een Griekse wijsgeer bij om het meisje gerust te stellen, maar het mag niet baten:
"Nou, je zegt dat wel hardstikke mooi, maar ik vind het nog steeds te eng om aan te denken. Trouwens, mijn vader was op vakantie naar Spanje vergeten het internet op zijn telefoon uit te schakelen, en dat kostte hem 2.000 euro."
En daarmee waren de zaken des levens maar weer eens doorgesproken.

ZWAAIEN
Kleine kinderen zijn meesters in het breken van moederharten. Als je als moeder eindelijk gelooft dat je een juiste beslissing hebt genomen, halen ze je genadeloos onderuit, tenminste zo voelt het. Maar later blijkt dat je de signalen verkeerd hebt begrepen. De twijfel die jij kent, die hebben kinderen gewoon niet. Zij gaan recht op hun doel af, en als je daar zielig gedrag voor moet inzetten, is het slechts een instrument.
Wanneer Anna naar school gaat, gebruikt zij dat instrument graag. Haar onderlip steekt trillend naar voren. Ik wil haar opvrolijken.
"Anna, heb je zin in school?"
"Nee, helemaal niet."
De twijfel slaat toe. Zou de school wel leuk zijn? Is de juf wel aardig? Wordt ze geplaagd? Het "moderne oudersyndroom" verhindert me om gewoon te antwoorden:
"Jammer. Maar school hoeft ook niet altijd leuk te zijn."
Anna voelt dat natuurlijk aan en zegt met de oogopslag van een jong zeehondje dat op punt staat zijn vacht kwijt te raken:
"Kom je WEL bij het raam zwaaien dan?"
(Alsof ik dat anders nooit doe). Ik snel door de gang naar het raam. En daar sta ik dan, voor niets. Want wie er ook kijkt, Anna niet. Ze heeft het te druk met haar klasgenootjes en schoolspullen. Als na vijf minuten de halve klas mij aanstaart (staat die domme moeder er nu nog) tikt een van de kinderen op haar schouder:
"Anna, je moeder staat er nog steeds."
Anna draait zich even om en zwaait plichtmatig. Gelukkig maar, want als we niet zwaaien, staat mij een nieuwe pruillip mij te wachten. En dan houdt die twijfel nooit op.

DE BELGEN MAKEN RUZIE
Als gevolg van de immer voortdurende taalstrijd kunnen de Belgen het maar niet eens worden met elkaar. Meestal heeft dat vervelende consequenties, maar soms ook leuke. Het leidt namelijk tot extra mogelijkheden voor feestdagen. Heeft de Vlaamse Gemeenschap er een op 11 juli, dan heeft de Franse er een op 27 september. En op 21 juli is er een feestdag voor het hele land. Het is maar goed dat Zwitserland niet zo'n systeem hanteert, dan werd er helemaal niet meer gewerkt. Ik hoop dat ook de Franstalige Belgen dit recept met Hollandse jenever kunnen waarderen. Zo doet Worldcook een poging om bij te dragen aan de verbroedering. Bon appetit!

PATROONHEILIGE VAN DE BRANDWEER
De Dominicanen hebben de patroon van de brandweerlieden, Nuestra Señora de las Mercedes, verkozen tot patroonheilige van hun Republiek, en dat wordt vandaag gevierd. Er wordt op deze dag een pelgrimstocht gehouden naar Saint Cerro op een heuveltop. Mocht er brand uitbreken, dan is de brandwer in elk geval ook paraat.

BRAAI4HERITAGE
24 September was vroeger de dag waarop men de Zulu koning Shaka herdacht. Nu wordt op deze dag "Heritage dag" gevierd, ook wel "Braai4Heritage dag" genoemd. Men viert nu het diverse culturele erfgoed en de verschillende achtergronden van de inwoners, die zich ook in de Zuid Afrikaanse schotels weerspiegelt. Maar de braai blijft natuurlijk het bekendst.

EEN PAS GEBOREN LAND
Al-Yaom Al-Watany wordt vandaag gevierd in Saoedi Arabië, ter gelegenheid van de eenwording van het koninkrijk. Op 22 september 1932 verenigde Abdul-Aziz ibn Saud de stammen van het Arabische schiereiland.
Toen ik zelf in dat land woonde, merkte ik regelmatig hoe jong dat land was. In het fort, een van de weinige historische bezienswaardigheden in de hoofdstad, en niet veel ouder dan het land zelf dus zo'n 70 jaar, pronkte men met een oude telefoon. Dit was bijna dezelfde telefoon als degene, die bij mijn grootouders thuis hing en waar ik dus weleens mee gebeld had. Ook de als curieus aangemerkte lift werd bij ons in Europa nog regelmatig gebruikt. De voorouders van de Saudi waren waarschijnlijk nomaden, en van hun is niet al te veel bewaard gebleven, behalve de tradities, die nu aangevuld worden door orthodox religieuze gewoontes.

IK MAG ALLES VAN MIJN LIEVE MOEDERTJE
Anna is niet altijd onaardig tegen me. Ze heeft soms ook goede redenen om heel erg aardig te zijn. Bij voorbeeld als ze al maanden zonder succes heeft gezeurd over een piranhaspel:
"Ik vind jou heel lief."
"O ja? Ik jou ook."
"Ik mag altijd alles van mijn lieve moedertje, toch?"
"Nou, wel veel, maar niet alles."
Met een sippe lip:
"Ik mag altijd alles van mijn lieve moedertje, maar zeker geen piranhaspel."

STICHTERSDAG
Vandaag wordt in Ghana "Stichtersdag" gevierd. Op 21 september 1909 werd Dr Kwame Nkrumah geboren, de architect van Ghana's onafhankelijkheid die het streven naar een Verenigd Afrika steunde. Hoewel er wel een Afrikaanse Unie is, kunnen we nog niet echt spreken van een Verenigd Afrika, hoe vaak wij Afrika ook als een benaming voor een entiteit hanteren, vooral met betrekking tot ontwikkelingssamenwerking. De feestdag voor de stichting van "Verenigd Afrika" zit er dan ook voorlopig niet in. Gelukkig maar, want met zulke diverse keukens als die van de Afrikaanse landen zal het moeilijk zijn om daar een passende feestschotel voor te vinden.

JOUW SCHULD
"Mama, ik vraag steeds aan papa om dingen te doen, maar hij wil het de hele tijd niet!"
"Ja maar lieverd, dan moet je bij papa zijn, daar kan ik toch niks aan doen?"
"Natuurlijk kan jij er iets aan doen! Als jij er niet bent, doet hij altijd alles voor me, en meteen. Als jij er bent, moet hij steeds dingen dingen voor jou. Dus jj moet daarmee ophouden."
Duidelijker kan het je toch niet worden gezegd!

OPZIJ! WIJ GAAN NAAR BRISTOL
Vandaag is het dan eindelijk zo ver, de feestdag waar de man al twee decennia naar heeft uitgekeken (en waarmee hij een jaar bezig was om het te organiseren): de Bristolfabriek bestaat 100 jaar en dat vieren we met de Bristols-to-Bristol rally. En nu maar hopen dat het weer een beetje meewerkt, want anders ziet ons kapsel er ook uit alsof het honderd jaar oud is.

DE PRINS OP DE VLIERBES
Toen ik een klein meisje was, droomde ik van koken en op vakantie gaan, en combinaties daarvan. (Op oudere leeftijd speelden er ook knappe jonge prinsen op witte paarden een rol). Een van mijn grootste wensen was, te gaan kamperen in de natuur en dan leven van de dingen die je daar plukte. Aangezien ik in die tijd, net als elk kind, erg van zoetigheid hield, meende ik te kunnen overleven op bessen en bramen. (Wat later weer dacht ik te kunnen leven van de liefde).

Nu ik dan toch eindelijk groot en verstandig ben geworden, of in ieder geval ouder, heb ik de droom in praktijk gebracht, en zelfs uitgebreid. De vlierbessen, die ik ooit eens op de boerderij van een van mijn ex-prinsen zag hangen, moesten toch ook een smakelijk doel hebben? In ons bos hangt het er ook vol mee, dus nu wordt er bij ons regelmatig mee gekookt. Niet alle kinderen zijn er blij mee, ze houden wel van zoet maar niet noodzakelijk van vlierbessen.Wij wel, een beschuitje met vlierbessengelei gaat er altijd in!

OKTOBERFEST IN SEPTEMBER
Omdat het Oktoberfest maar liefst zestien dagen duurt, begint het al in september. Het is een beroemd jaarlijks festival, dat wordt gehouden in München (Beieren), waar miljoenen mensen op af komen. Die genieten ook allemaal van de traditionele Duitse kookkunst, zoals Obatzda, Pretzels en Schwarzwalder Kirschtorte.

BEVRIJDINGSDAGEN
Bevrijdingsdagen zijn ook een geliefde reden om een land vrijaf te geven. Wij kolonialen hebben zonder scrupules behoorlijk huisgehouden in allerlei gebieden, als gevolg waarvan er ook een grote golf van bevrijdingen heeft plaatsgevonden. Dat men daar nu vrij voor krijgt kunnen we niet anders dan een gunstig neveneffect noemen. Spanje was erg actief in expansief opzicht in Zuid Amerika. Op 15 September 1821 tekende Costa Rica, tezamen met een aantal andere Centraal-Amerikaanse landen, een verklaring van onafhankelijkheid van Spanje. Om dit te vieren danst men nu salsa en meringue. En terecht, hoe meer vrijheid, hoe meer vreugd!

NEDERLAND BEVRIJD
Als je verhuist, zelfs binnen Nederland, is dat soms een hele aanpassing. Neem nou bevrijdingsdag. Ik wist niet beter dan dat dat op 5 mei plaatsvond en hield daarom de avond daarvoor altijd een minuut lang braaf mijn mond. Maar wanneer heel Nederland een nationale feestdag heeft, is er in het zuiden eigenlijk niet zo veel te vieren. In Zuid Limburg moet ik op 12 september mijn mond houden, maar tevens feest vieren. Op 12 september 1944 bevrijdden de Amerikanen een aantal dorpen. Op de drempel van deze bevrijding, ook op 12 september, werden in Cadier en Keer nog even elf Belgen en een Rus naar het hiernamaals geholpen door de Duitse bezetter - een laatste maar pijnlijke stuiptrekking. Afgelopen zondag was er een herdenking vlakbij de plaats waar zij gevangen zaten. Er waren heel wat bezoekers, van overheidsdienaren tot oud-soldaten, pubers en het muziekkorps. Een kleine berekening leert, dat deze mensen in gelukkiger omstandigheden nu toch al gauw 83 zouden geweest. Ik vraag mij af, hoeveel van hun kameraden nog in leven zijn en hoop voor hun, dat zij nog steeds net zoveel symapthisanten hebben en aandacht krijgen als hun dode collega's.

HET KOEKT NIET AAN
Omdat het weer maar niet mee wilde zitten tijdens de vakantie, gingen we regelmatig winkelen. Je moet je vakantiegeld toch ergens aan uitgeven, tenslotte. Tijdens een van onze strooptochten zagen we een prachtige ovenschaal in een bekende porseleinwinkel. Desgevraagd bevestigde de winkelmevrouw, dat de schaal volkomen ovenvast was, en dat niet alleen:
"De schaal is gemaakt van hetzelfde porselein als dat, wat voor WC-potten wordt gebruikt. Hij koekt dus niet aan."
Ik visualiseer het aankoeken van de produkten van mijn kookkunst voor en na de consumptie, en zie nog geen mogelijkheid om dit positieve feit nuttig aan te wenden bij het aanprijzen van mijn capaciteiten. De schaal hebben we toch maar gekocht.

ALWEER EEN NIEUW JAAR
De tijdsindeling is ook maar door mensen bedacht en dus een subjectief gegeven. De meesten richten zich nog wel op dezelfde natuuverschijnselen om de cyclus van de tijdstelling vorm te geven, maar het begin blijf natuurlijk arbitrair, zowel van de jaartelling als van het jaar zelf. Zo komt het, dat wij gedurende hetzelfde jaar op meerdere tijdstppen Nieuwjaar kunnen vieren, zij het niet noodzakelijk van ons eigen jaar. Vandaag wordt, onder andere in Egypte, Koptisch Nieuwjaar gevierd. De Koptische kalender kent 12 maanden van 30 dagen en een dertiende maand met 5 dagen. Verder loopt het jaartal 7 "achter" bij de Gregoriaanse kalender (b.v. 2010 wordt 2003).

OP NAAR DE 3.000



Vroeger was er een quiz waarbij je dingen moest onthouden, en wat je onthouden had, kreeg je mee naar huis. Dan dacht je dat je het goed gedaan had en was je helemaal blij, totdat je kreeg te zien wat je had gemist. En zo is het ook met het Worldcook-2000 feest: iedereen die dacht dat hij iets leukers had te doen, zal nu pas weten wat hij/zij heeft gemist. De inspiratie was niet van de lucht en de gasten en Worldcook kookten de sterren van de hemel. Zie hier de lijst van heerlijkheden:

"Vlier royal" (champagne met vlierbessensiroop)
Pelmeni uit Rusland
Tzatziki uit Griekenland
Gado gado uit Indonesië
Hummus uit Israel
Pitabrood uit Egypte
Auberginerolletjes uit Turkije
Couscous uit Marokko
Pastasalade met gerookte zalm uit Italië
Quiche uit Frankrijk
Pruimentaart uit Luxemburg
Appeltaart uit Nederland
Appel-amandeltaart uit Engeland
Vlaai uit Limburg
Uienbrood
Bonensalade
Aardbeien-slagroomtaart
Caramelijs
Koffie
Vlierbessenlikeur
Likeur "Timur" uit Oezbekistan
Fortune cookies uit China
Chocolate chip cookies uit Amerika

Het Worldcook-3.000-receptenfeest staat gepland voor 1 september 2012, dus zet het maar vast in de agenda.
Iedereen die geweest is, hartelijk dank voor jullie komst en heerlijke bijdrage; voor iedereen die er niet was: hopelijk volgende keer beter.
Op naar de 3.000!

SALERNO DAG
Heel veel feestdagen hebben te maken met de tweede Wereldoorlog of eigenlijk met het aflopen daarvan. Omdat de oorlog op zoveel plaatsen woedde en op verschillende tijdstippen een einde vond, zijn er wereldwijd door het jaar heen herdenkingsdagen. In Italië is het vandaag "Salerno Dag". Op de 9e september 1945 viel een grote groep manschappen van de geallieerden Salerno (Campania) binnen, nadat de invasie van Sicilië al succesvol was verlopen. De uiteindelijke totale bevrijding van Italië en de rest van Europa zou echter nog even op zich laten wachten.
Een heerlijke salade in de kleuren van de Italiaanse vlag is Insalate Caprese.

DE MAAGD MARIA EN RAMADAN
In Libanon overheersen twee religies: 59% van de inwoners is Moslim en 39% is Christen. De feestdagen van beide geloven worden gevierd. Het kan zelfs voorkomen dat er dingen tegelijkertijd plaatsvinden. Zo vindt dit jaar het feest van de Geboorte van de Maagd Maria nog net tijdens de Ramadan plaats. Gelukkig zit het elkaar niet in de weg. De Christenen hoeven immers niet te vasten en de Moslims geloven niet in Maria.

EEN PRAKTISCHE KEUZE VOOR HET LEVEN
Sommige pubers laten hun ouders van tijd tot tijd weten, dat zij niet voor dit leven hebben gekozen. Mijn pubers doen dat ook. Degenen, die nu bezorgd hun wenkbrauwen fronsen bij het horen van zo'n ietwat pathetisch aandoende uitspraak, kunnen gerust zijn: deze uitspraak wordt slechts gedaan met praktische doeleinden. Als ik aan het einde van de dag verzucht, hoe moe ik ben van het doen van de was voor zoveel mensen, zeggen ze:
"Jij hebt ons zelf gewild."
Als ik met hun communiceer over het feit dat ze slechts hoogst zelden een hand uitsteken in het huishouden, zeggen ze:
"Ja, maar jij wilde ons toch?"
Als ik praat over de steeds maar groeiende vuilnisbelt in drie puberkamers, zeggen ze:
"Dat is niet ons probleem. Jij hebt ons gewild, wij hebben niet gevraagd om op de wereld te worden gezet."
Eigenlijk is wekelijks stofzuigen het enige dat ze in het huishouden doen. Maar als wij, moe van het eindeloos zeuren opdat zij deze taak zullen vervullen, het uiteindelijk een keer zelf doen, krijgen we een ander antwoord. Zij, die meestal niet samen door één deur kunnen, kijken elkaar begrijpend aan en daarna stralend naar ons:
"Zie je wel? Zo is het toch ook veel beter. Laten we het elke week maar zo doen."

ODE AAN DE ARBEID
Niet alleen Lenin wist hoe belangrijk de arbeiders zijn, wereldwijd zijn er dagen in het leven geroepen om de arbeideRs te eren (of gewoon om een dag vrij van arbeid te krijgen?). Op de eerste maandag van september wordt in de Verenigde Staten van Amerika Labor Day gevierd. Dit is al het geval sinds 1887. In Europa wordt deze dag veelal op 1 mei gevierd.

WAT KWAM AANWAAIEN
Het heerlijke eten kwam ons niet vanzelf aangewaaid. Eerlijk gezegd, het enige dat aangewaaid kwam was wind en regen. Dus toen er zelfs op de camping nog doorgekookt moest worden, was dat behoorlijk afzien. Bibberend van de kou, geknield voor een wankel eenpits primusbrandertje met een antieke en dus nog wankeler voortdurend aanbakkende koekenpan is het geen sinecure om een Worldcook-waardig gerecht te bereiden. Maar opgeven staat niet in ons woordenboek en zo kwam er ook nog even een Luxemburg-pagina tot stand; ten slotte was Luxemburg onze vakantiebestemming!

OP NAAR DE 3.000
In de afgelopen halve eeuw hadden sommigen veel vertrouwen, en anderen veel wantrouwen in de Worldcook. Maar ondanks alles (en dankzij het slechte weer) is het gelukt: 2.000 recepten op de site. En daarom feesten we vandaag. We eten en drinken ons vol met al het meegebrachte lekkers. Nu maar hopen dat het weer een beetje meewerkt. En zou er iemand een echte Limburgse vlaai meebrengen?

IEDERE DAG EEN FEESTDAG
Dou het door het altijd mooie weer komen, dat de Spanjaarden ware feestneuzen zijn? Er is altijd wel ergens een reden voor een feest, of het nu rennende stieren zijn of vliegende rotte tomaten. Het zal dan ook niemand verbazen, dat er een aparte feestdag is voor iedere provincie. Vandaag is Navarra aan de beurt, en wordt de "Día de Navarra" gevierd.

TE VEEL OF TE WEINIG ETEN
Vietnam werd op 2 september 1945 onafhankelijk van Japan en Frankrijk. Deze onafhankelijkheid werd voorafgegaan door een grote hongersnood. Maar er waren ook wel eens andere heersers en andere tijden. In de 19e eeuw woonde de keizer in de toenmalige hoofdstad Hue en was er een rijke culinaire traditie. Men at er veel en vet. Maar de mensen waren wel beter gehumeurd, te oordelen naar de naam van een van de destijds populaire gerechten "Blije Pannenkoek".