WORLDCOOK'S CULINAIRE REIZEN

Ik weet dat er mensen zijn die mij liever voor altijd in een van de verre buitenlanden zagen wonen. En dan heb ik het nog niet eens over diegenen die mij niet zo aardig vinden (een enkeling wenste mij zelfs wel eens naar een andere wereld). Want sinds wij in Nederland wonen, waart er "Herma's vakantieweer" rond. Elk jaar denk ik dat het volgende jaar beter zal zijn, maar het pakt juist steeds slechter uit. Dit jaar reisden wij af naar Zuid-Frankrijk, omdat we het geloof in de Nederlandse zon hadden verloren. Ook daar kwamen we van een letterlijke koude kermis thuis: koude en dagenlange regen. Overnachten in een minitent op een lek luchtbed bij temperaturen die niet in 2 cijfers zijn uit te drukken horen niet bij mijn visie op een heerlijke vakantie.

Inmiddels zijn we terug in Luxemburg. We raken nu uitgepraat over het weer - weer grijs, koud en nat. Gelukkig is er Wifi in een verwarmde spelletjesruimte. Kan ik tenminste een beetje zwart-op-wit klagen. Maar begin bij mij alsjeblieft nooit mer over global warming!

Als blogschrijver overdrijf ik graag een beetje. Mijn saaie leven van alledag kan tenslotte niet alle lezers bekoren. Ik houd zelf ook van het lezen van verhalen, die wat spannender zijn dan de werkelijkheid, zoals die van Sylvia Witteman, de koningin van de hilarische overdrijving. Er waren momenten dat ik wilde dat ik het zo boeiend kon opschrijven als zij. Maar vandaag hoeft dat niet: de natuur zorgt voor zijn eigen hilarische overdrijving. Stoere wolken en spannende waterpartijen kondigen zichzelf aan. En niet te vergeten de onverwachte hagelbui, die goederen doet versplinteren.

Was het gisteren nog extreme koude, vandaag is er wateroverlast in grote delen van Nederland. En het blijft de komende twee weken zo, getuige het tabelletje dat ik van de internet-weervoorspeller plukte. Gelukkig, we hoeven niet te zwemmen, zonnen of wandelen. Eindelijk rust. Misschien moest ik maar eens een beetje gaan werken.

Uit de Telegraaf van vandaag:

"Het wordt bar en boos. Zomerweer is vanaf vandaag ver te zoeken."

In het artikel is sprake van onweer, hagel en maxima van 15 graden. Veel te lage temperaturen voor juli - je hoeft geen hoogbegaafde verslaggever te zijn om dergelijke conclusies te trekken. En inderdaad, ik heb sinds gisteren vakantie. Voor het derde achtereenvolgende jaar genieten van het Hollandse klimaat. De man zegt dat het mijn eigen schuld is, en dat ik gewoon op een ander werelddeel moet gaan wonen, maar dat willen de kinderen niet. Dat is dan weer het enige voordeel: dat zij niet mogen zeuren over slecht weer in de vakantie, want dat is hun eigen schuld. En ik mag dat dus wel. Lekker in bed, dik dekbed tot de neus opgetrokken, glaasje wijn en bonbons ernaast, bloggen over de zeikregen waar we weer eens op vergast worden.

Vanaf deze maand gaan de culinaire kalenderberichtjes naar twitter. Ik moet er nog een beetje aan wennen, tweeten als een vogeltje, het lijkt me soms zo hersenloos. Maar de hele wereld doet het, en daarom moet het aan mij liggen. Ik ga het dus proberen. Elke dag of om de dag een recept op twitter gelinkt aan een culinaire feestdag. Maar het blog gaat natuurlijk door. Er zijn genoeg ontroerende, spannende en leuke dingen over koken en het dagelijks leven te melden. En eetfoto's te plaatsen om van te watertanden, niet van die miezerige thumbnails. Ik zou dus zeggen: volg me ook op twitter. Ik heb pas enkele toentallen volgelingen, en ik wil natuurlijk superberoemd worden. En o ja, kan iemand me uitleggen hoe je dat volhoudt, als je 2,000 mensen volgt die elke dag gemiddeld 2 berichten plaatsen? Kun je dan nog werken, slapen, eten of koken?